Door Eddy van de Velden
Maandag 12 januari trad BSG 3 op volle sterkte aan voor de vierde wedstrijd van dit seizoen. Tegenstander was Barneveld dat 1 mp boven ons stond. Maar voor ik deze wedstrijd beschouw, gaan we eerst naar Maarsen. Want op deze site heeft u kunnen lezen over de eerste twee wedstrijden en nog niet over wedstrijd drie. Net als vorig seizoen troffen we Veglust uit vlak voor Kerst. En net als toen was het Kerstkoopavond met attracties en gezang naast de speelzaal. Wat verschilde is het eindresultaat. Gingen we vorig seizoen met een ruime 5½ – 2½ nederlaag naar huis, deze keer waren wij duidelijk sterker. Ik was zelf als laatste bezig, dus veel van het verloop weet ik niet meer. De volle punten kwamen van Timon, Rik, Ruben en ikke. Bij Timon kon de aanval over de open h-lijn tegen de rokade gepareerd worden. De inval over de d-lijn niet meer en daardoor kwam de koning van de andere kant in de problemen. Rik overliep zijn tegenstander en meer kan ik me niet herinneren. De mooiste zet kwam van Ruben. De torenswitch naar de koningsvleugel in het eindspel dat zich concentreerde om de vrije a-pion bracht koning en toren in verlegenheid. Ik kreeg 1. b4 tegen me, dus dat kon niet misgaan. Achter het bord bedacht ik een variant die Mark Pieterse nog wel een keer te zien zal krijgen. De remise van Bert was degelijk en snel. Rob kreeg een verrassende tegenstander. De oorspronkelijke speler kwam binnen met de mededeling dat hij geen zin had om te spelen. Dus nam de teamleider zijn plaats in. Met een verdienstelijke remise als beloning. Captain Melchior moest een mindere stelling keepen. Ik weet niet of dat gelukt is, in ieder geval niet voordat de vlag viel. De tegenstander van Rein profiteerde optimaal van de 10 seconden toevoeging per zet. Rond zet 20 zou hij vroeger door de vlag gegaan zijn, maar nu speelde hij de rest van de partij met 10 seconden per zet. En won het ook nog.
Eindstand: 5-3
Vegtlust 1 1795 – BSG 3 1896 3 – 5
1. P. van den Oord (Pieter) 2045 R. Brouwer (Rein) 2081 1 – 0
2. G. Harmsen 2025 B. Kieboom (Bert) 2002 0,5 – 0,5
3. M. Post (Maarten) 1800 T. Brouwer (Timon) 2155 0 – 1
4. C.N. Regeling (Chris) 1791 E. van de Velden (Eddy) 1836 0 – 1
5. R. van der Pol (Rico) 1737 R. Weidema (Rik) 1792 0 – 1
6. A. Fournier (Adriaan) 1695 R.J. Piel (Ruben) 1778 0 – 1
7. J.A. Lindenbergh (Andre) 1644 R.K. van Swinderen 1775 0,5 – 0,5
8. J. de Boer (Jaap) 1625 M. Brandenburg (Melchior) 1745 1 – 0
Terug naar 12 januari.
Waarom maak ik dit verslag? Zelf opgelegde straf. Na 18 zetten was de partij zo ineen gezakt dat beide spelers niet zagen hoe er nog iets fatsoenlijks van te maken. 20.30 en remise. Omdat ik eerst naar huis ben gegaan en om 22.15 terug kwam, heb ik gemist hoe Timon verloren heeft. De borden 6 t/m 8 haalden plusremises. Dat zijn rotdingen, want die laten een smaak van meer in de mond. Melchior behield de gambietpion en dacht op een gegeven moment de vijandelijke dame in de problemen te brengen. Toen dit niet lukte en de pluspion was teruggegeven, was de lol er wel af. Hoewel Coen van de Heijden in de analyse nog wel een variant uit de mouw schudde. Rob kreeg van mij het advies om na een remise-aanbod door te spelen, want hij verwachte het eindspel met een pion meer in te gaan. Toen dit niet gebeurde was de stelling wel heel erg remise. Ruben had die pion meer in het eindspel wel, maar door de ongelukkige positie van zijn koning, kon hij geen zetten meer doen zonder die pion kwijt te raken. Coen liet na afloop zien hoe er misschien nog wat van te maken was geweest. Rik was vrolijk aan het aanvallen, toen op eens zijn (zwarte) dame op d3 gevangen werd. Hij kreeg er een toren en pion voor. Even later haalde hij nog een toren op. Een onnodig kwaliteitsoffer bracht de overwinning weer in gevaar. Maar tijdnood van de tegenstander en deskundig veldjes tellen van Rik in het eindspel leverde de gelijkmaker op (3-3). Zoals gebruikelijk had Bert B. weer teveel tijd gebruikt in de opening. Bert begint pas echt te schaken als er tijdsdruk is. Het ging mis toen hij een pionoffer bracht, die niet het gewenste effect opleverde. De tactische manoeuvres daarna maakten de zaak er niet beter op. Hierdoor voelde Bert K. de druk om het punt te redden. Zijn kansen lagen bij de vrije d-pion en de tijdnood van zijn tegenstander. Maar niet zijn tegenstander, maar Bert ging door de vlag.
Een 3-5 nederlaag dus. Gecombineerd over twee wedstrijden 8-8.
BSG 3 1869 – Barneveld 1 1847 3 – 5
1. B. Kieboom (Bert) 2002 R. van Ee (Robin) 1996 0 – 1
2. T. – Brouwer (Timon) 2155 K.B. van Brummelen 1989 0 – 1
3. B. Balke (Bert) 1870 G. van Surksum 1891 0 – 1
4. E. van de Velden (Eddy) 1836 R. van den Bosch (Rijk) 1897 0,5 – 0,5
5. R. Weidema (Rik) 1792 B.P. van de Laar (Bruun) 1792 1 – 0
6. R.J. Piel (Ruben) 1778 R. van Ee (Rein) 1677 0,5 – 0,5
7. R.K. van Swinderen 1775 A. van Dulken 1740 0,5 – 0,5
8. M. Brandenburg (Melchior) 1745 A. Renden 1795 0,5 – 0,5
