Een vliegende start in oktober 2014 van BSG 4 tegen Soest werd nipt verloren mede door een blunder van mij (de teamleider), maar de volgende wedstrijd tegen Barneveld (op dat moment de koploper) werd gewonnen. Tegen En Passant 3 speelden we gelijk in de uitwedstrijd en vervolgens wonnen we met overmacht van Ons Genoegen. De onderlinge verschillen waren klein en na 4 rondes stonden we op de gedeelde eerste plaats met Denk en Zet Advisor. Helaas kwam de klad er in na de jaarwisseling en raakten een aantal spelers de vorm kwijt met 3 opeenvolgende verliezende confrontaties ondanks herstel van de teamleider die 3,5 uit 4 scoorde over de laatste 4 wedstrijden. De onderste regionen kwamen in zicht en we moesten winnen tegen Het Dikke Torentje, dat met 1 punt minder op de laatste plaats stond. Het werd een glorieuze wedstrijd met 3 remises en 5 winstpartijen en we staan inmiddels weer in de middenmoot met zicht op de 3e plaats als we de laatste thuiswedstrijd in mei weten te winnen van Amersfoort.
Leon de Kroes , Wim Vijvers en Edwin Baart en Richard Lindemann hadden zich afgemeld, maar gelukkig bleken Florian Wagener en Rami Koch bereid ons team te versterken. Aan bord 1 kreeg Florian met zwart en centrale vrijpion tegen een meerderheid op de damevleugel van wit. Hij wist de damevleugel onder druk te houden en toen wit met een combinatie probeerde onder die druk uit te komen , ontsnapte de vrijpion van zwart. Volgens Florian beschreef Nimzowitsch de vrijpion als een misdadiger die opgesloten moest worden – welnu deze boef ontsnapte en al marcherende werd het witte spel verlamd tot er geen nuttige zetten meer voorhanden waren voor wit en opgave wat het gevolg. Intussen had Teun aan bord 6 na een Italiaanse opening bevredigend spel. Zwart lanceerde een aanval op de damevleugel, maar kon niet verhinderen dat zijn dame door wit werd ingesloten en hij kon opgeven. Teun scoorde de eerste winstpartij gevolgd door Florian en aan bord 8 kwam Wal goed uit de opening en in stelling met licht voordeel gaf zijn tegenstander een stuk weg: een poosje later leverde een kleine combinatie nog een stuk op en zwart gaf op. Stand 3-0. Daarna was het een periode spannend aan een aantal borden, maar ook Kees Beijen kwam een stuk voor en liet zich niet verrassen en bracht de stand op 4,5 nadat Klaas Been remise was overeengekomen. Op de overgebleven borden bleven goede winstkansen bestaan, maar Sicco kwam uiteindelijk niet verder dan remise. Cees Jan ving de aanval van wit aan bord 3 actief op en schiep zodanige tegenkansen, dat zijn tegenstander in de complicaties verdwaalde en tenslotte moest opgeven : Winst was toen zeker met de stand 6-1 op het formulier en Rami Koch had inmiddels op bord 2 een “gewonnen” stelling met grote kans op 7-1. In het heetst van de strijd zag Rami echter een venijnige paardvork van zwart over het hoofd en hij moest genoegen nemen met afwikkeling naar remise. Een prachtig gevecht met zeer bevredigend resultaat.
Wallerand le Grand, teamleider
