In een weinig gelukkig seizoen als team, behaalde BSG 2 op 19 maart een belangrijk resultaat. Er werd met 5.5-2.5 gewonnen in Hoogwoud tegen het eerste team van de schaakclub Aartswoud. Deze twee matchpunten haalde ons definitief weg uit de degradatiezone. Na de laatste drie jaar overtuigend als tweede te zijn geëindigd is dat wel een enigszins beschamende constatering, maar goed, we staan weer gedeeld derde, met nog drie andere clubs, twee punten achter de nummer één. Tegen twee van die clubs die op dezelfde plaats staan spelen wij nog de komende rondes: UVS 2 (2 april thuis) en Oud Zuylen (23 april uit in Utrecht).
Het wordt bijna gewoon, maar ook deze keer speelden we met invallers. Tom genoot van vakantie en Remmelt moest weer invallen in het eerste. Gelukkig had dit geen negatief effect op de uitslag. Iskander en Timon mochten de honneurs waarnemen.
Op bord 7 had Iskander overwicht in een partij waarin snel de dames van het bord gingen. Het leek alsof zijn stukken en pionnen beter stonden, maar de spelers besloten toch tot remise.
Op bord 5 speelde Timon een langzame, solide opbouw waarbij de rokade lang op zich liet wachten. Zijn ruimteoverwicht resulteerde in het winnen van een pion, maar die gaf hij in tijdnood weer terug en toen zat er niet meer in dan remise.
Op bord 6 had Ruben een interessante partij. Na de opening kreeg hij een gevaarlijk ogende witte aanval over zich heen. Ruben trotseerde de storm met alle kalmte die hem eigen is, moest ergens een kwaliteit geven, maar hield een eindspel over met wat zware stukken waarin voldoende trucjes zaten om het evenwicht te bewaren.
De eerste overwinning was voor Coen. Coen fungeerde dit keer als pinch-hitter. Op het laatste bord moest hij een snel een punt scoren en dat is Coen wel toevertrouwd. Zijn tegenstander was zo aardig om eerst een pion te laten bungelen en vervolgens nog een paard. Blijkbaar te zeer onder de invloed van Coens charisma.
De tweede overwinning was er één om in te lijsten. Op bord 1 ontwikkelde Jesper met wit een mataanval. Het werd echter bijzonder gecompliceerd toen zijn tegenstander op het midden van het bord zijn dame in liet staan. Die kon niet genomen worden op straffe van fatale gevolgen. Jesper onttakelde echter deskundig de bomgordel van deze terrorist, en wist de winst overtuigend binnen te halen. Ik weet niet of Jesper alles van tevoren gezien had, maar wat een prachtige combinatie, en wat kan die jongen rekenen! Met zo’n speler iedere keer op een hoog bord hadden we toch kampioen moeten kunnen worden …
De derde overwinning was voor Frans op bord 4. Hij kwam wat moeilijk uit de opening, maar daarna won hij puur op techniek. Naar eigen zeggen had hij in de opening een pionoffer gemist dat hem meteen beter spel had gegeven, maar wat hij liet zien was overtuigend genoeg: relevante stukken ruilen, de pionnenstelling vastleggen en vervolgens gaan boren op een zwakke pion, die winnen en dan de partij uittikken.
De vierde overwinning was voor Rein. De victorie smaakte extra zoet, na vier nullen op een rij, omdat op het moment dat zijn tegenstander opgaf ook de wedstrijd beslist werd. Hij kwam zonder voordeel uit de opening, maar zette zijn stukken beter neer dan zijn tegenstander en toonde ook in het toreneindspel groter inzicht.
Theo had pech dit keer. Al vroeg in de partij bood zijn tegenstander remise aan, in een voor zwart (Theo) comfortabele stelling. Omdat er nog niets beslist was adviseerde de teamleider om door te spelen, vanuit het volste vertrouwen in Theo’s spelkracht. Er ontwikkelde zich vervolgens een tamelijk complexe partij, waarbij niet duidelijk was of Theo ergens had kunnen winnen. Uiteindelijk moest Theo een kwaliteit geven en dat bleek de doorslag te geven.
Twee belangrijke matchpunten voor ons. Helaas voor de sympathieke tegenstanders, die nu wel dicht bij degradatie komt. Dat gaat me wel aan het hart, want ik ben ook een echte Westfries. Het was een beetje thuiskomen, rijdend langs pittoreske dorpen als Nibbixwoud, Obdam, Twisk met hun prachtige stolpboerderijen. En om dan een wedstrijd te spelen op de kolfbaan van een koninklijke kolfvereniging die 125 jaar bestaat en ‘Niet klappen’ heet. Mijn zaterdag was goed, dat zult u begrijpen!
