Hoewel het nog geen eens Halloween is, speelde Amersfoort alvast voor Sinterklaas. De verslaggever van de uitploeg kreeg een consumptiebon toegespeeld, terwijl de Amersfoorters op de borden de nodige stukken weggaven. Uiteindelijk won BSG 3 met 3 punten verschil van Amersfoort 3.
Jarenlang waren de begrippen De Drietand en SG Amersfoort onlosmakelijk met elkaar verbonden, maar sinds een paar jaar speelt het lokale Schaakgenootschap een kilometer noordelijker in De Hoeksteen. Misschien had het met de akoestiek van het kerkje te maken, maar uitgedrukt in decibel moet het erg gezellig zijn geweest aan de bar naast de speelzaal. Om de bargeluiden niet de wat matig verlichte speelzaal binnen te laten dringen, werd de deur naast de bar door wedstrijdleider Jeroen Schuil maar gebarricadeerd. Die voorzorgsmaatregel bleek gerechtvaardigd, want zo bleef de speelzaal, waar ook voor de Amersfoortse interne competitie werd gespeeld, heerlijk rustig.
Op papier beloofde de uitwedstrijd tegen Amersfoort 3 een ware beproeving te worden, want waar BSG 3 de competitie met een moeizame overwinning tegen Doorn-Driebergen was begonnen, had Amersfoort de derby tegen Hoogland 2 met maar liefst 7-1 gewonnen. Ditmaal moesten ze het echter zonder sterke spelers als Wim Lamme en Maarten Corpeleijn doen, maar met een paar jonge invallers. Dat verschil deed zich al gauw voelen, want binnen een uur had BSG 3 de score van Hoogland 2 al geëvenaard. Eddy bereikte met wit niet bijster veel in een Siciliaanse Draak, maar kreeg toen de helpende hand van tegenstander Ruud Küchler toegestoken. De ongeluksvogel klaagde achteraf dat hij zich te veel met de indeling van de Amersfoortse interne competitie had bemoeid, waardoor hij was afgeleid en in een zet een kwaliteit en drie pionnen weggaf. Tja, mannen en multitasken… In ieder geval stonden de stukken binnen een uur weer in hun beginopstelling en stond BSG 3 op voorsprong.
Na die valse start lukte er even niks meer bij de thuisploeg. Zo kreeg invaller Daniël aan het laatste bord een prettige verrassing toen tegenstander Sem Burger ineens een stuk offerde in plaats van dat hij een stelling met een pion meer rustig ging uitspelen. Helaas voor de jonge witspeler was het offer wel heel makkelijk te weerleggen, waarna hij de rest van de avond een verloren strijd voerde. Ook Iskander kreeg een stuk in de schoot geworpen na een matig verlopen opening. Tegenstander Samuel Vandeputte dacht een dame te kunnen vangen, maar miste toen een listig pionzetje, waardoor tactical pro Iskander met een pion meer uit de complicaties zou komen. Liever offerde hij daarom maar zijn wat afgedwaalde paard voor een schaakje, maar dat leverde hem bij lange na niet genoeg compensatie op.
In de tussentijd hadden Rob en Kees Jan vrij korte remises gespeeld. Rob bood het zelf kort na de opening aan, terwijl Kees Jan een paar kansen op voordeel miste, waarna alles werd geruild en hij ook met remise genoegen moest nemen. De stand was 2-1 en in het begin van het derde uur ging het hard toen Daniël en Iskander hun gewonnen stellingen verzilverden, zodat het eerste matchpunt al in de tas was. De spanning keerde terug toen Bert aan bord 2 van Guus Beltman verloor, nadat hij een geniepig schijnoffer had gemist. Zodoende stond het 4-2.
BSG 3 had dus nog een half punt nodig uit de laatste twee partijen, maar die stellingen waren allerminst duidelijk. Ruben leek aan het zesde bord tegen Bert Lardenoye zowel op het bord als op de klok in het nadeel te zijn, terwijl Theo aan het eerste bord in een zeer ongebalanceerde stelling was gekomen.
Theo bleef snel zetten, zodat tegenstandster Jeanine de Cloet in tijdnood kwam en een tactisch remiseaanbod niet meer kon weigeren. De matchpunten waren zodoende in de tas. Ruben zorgde nog voor de kers op de taart door de partij in tijdnood toch nog naar zich toe te trekken, zodat de einduitslag op 5½-2½ werd bepaald. Door de ietwat geflatteerde overwinning staat BSG 3 in ieder geval tot 3 november bovenaan in de poule. Op 21 november is Rivierenland 2 de volgende tegenstander.
Uitslagen:
Amersfoort 3 (1733) – BSG 3 (1799) 2½-5½
1. J de Cloet (1957) – T Slisser (2007) ½-½
2. G Beltman (1824) – B Kieboom (1895) 1-0
3. E Schuit (1815) – R Disselhoff (1780) ½-½
4. S Vandeputte (1620) – I Schrijvers (1953) 0-1
5. R Küchler (1760) – E van de Velden (1831) 0-1
6. B Lardenoye (1667) – R Piël (1824) 0-1
7. M Bos (1650) – KJ van Dolder (1798) ½-½
8. S Burger (1567) – D Kuijper (1307) 0-1
