De titel boven deze tekst verraadt dat we in de week van de Amerikaanse presidentsverkiezingen zitten, maar het geeft ook uitdrukking aan de waardering voor Jespers techniek en koelbloedigheid die ons de overwinning bezorgde op het tweede team van de fusieclub Oud Zuylen Utrecht. Voor het vierde opeenvolgende jaar treinden wij naar Utrecht om daar in het Huis aan de Werf onze concurrent te treffen. Twee teams die aan elkaar gewaagd zijn, maar dit keer was de overwinning voor ons, met dank aan Jesper.
De wedstrijd begon niet zo gelukkig, want binnen een uur of zo stonden we met 2-0 achter. Remmelt had een blackout en ‘offerde’ een kwaliteit en toen nog eens een paard. En Coen ging voor de aanval, maar was even vergeten dat zijn tegenstander ook nog meedeed. Op de andere borden was er toen nog niks te zeggen over een mogelijke uitslag.
Het eerste lichtpuntje bracht Ruben. Een voortdurende lichte pressie op de witte stelling resulteerde in een eindspel waarvan zijn tegenstander dacht dat het gewonnen was. Dat bleek ook zo, maar dan wel voor Ruben. Ruben had het goed gezien dat de matdreiging van zijn tegenstander effectief gepareerd werd door de mogelijkheid om zelf zijn tegenstander mat te zetten!
De gelijkmaker kwam op naam van Timon. Hij koos niet de beste voortzetting in de opening, maar zijn tegenstander hielp mee om er een echte schaakpartij van te maken. In een wat rommelige, complexe stelling vocht Timon zich naar de overwinning. ‘Het wordt nu tijd om te stoppen met schaken!’, riep zijn tegenstander dramatisch uit. Dat zal Timon toch niet bedoeld hebben, maar voor ons was het wel een belangrijk punt.
Zo’n wedstrijd tegen een min of meer gelijkwaardige tegenstander moet het hebben van belangrijke hele of halve punten. Dat laatste deden Frans en Tom. Frans was geen moment in gevaar en remiseerde geroutineerd. En ook Tom haalde een remise binnen in een partij die tot het eindspel vooral voordelig voor wit leek te zijn.
Met 3-3 op het scorebord en nog twee partijen aan de gang, bleef Rein pielen totdat er meer duidelijkheid was op het bord van Jesper. Er zat bij Rein echter niet meer in dan remise. Na de hele partij de tegenstander onder druk gehouden te hebben, liet hij die toch ontsnappen. Gelukkig won Jesper. Daar zag het lange tijd niet naar uit. Met nog één minuut op de klok (zijn tegenstander had nog tien minuten) speelde Jesper een eindspel door waarin hij een pion achter stond. Hij had echter gezien dat hij die pion zou terugwinnen en zelfs nog een pion zou winnen en dan kansen op winst had. Zijn tegenstander had kunnen vluchten in een toren tegen toren plus loper eindspel, dat gewonnen zou zijn voor Jesper maar bepaald niet gemakkelijk, maar zag of wilde dat niet en werd vervolgens door Jesper technisch ingepakt. Klasse, met zo weinig tijd. Precies de reden natuurlijk waarom we een speler als Jesper nodig hebben, om het verschil te maken.
Ongedeeld derde staan we nu, en we kijken nu vooruit naar een paar rondes met sterke tegenstanders.
| Oud Zuylen Utrecht 2 | 2023 | BSG 2 | 2050 | 3½ | 4½ | |
| 1. | Arie Schwartz | 2175 | Jesper de Groote | 2211 | 0 | 1 |
| 2. | Marcel van Os | 2106 | IM Frans Borm | 2177 | ½ | ½ |
| 3. | Meindert van der Linde | 2040 | Coen van der Heijden | 2071 | 1 | 0 |
| 4. | Marc Schwartz | 2028 | Remmelt Otten | 2011 | 1 | 0 |
| 5. | Albert Jan Hummel | 2019 | Rein Brouwer | 1998 | ½ | ½ |
| 6. | Carol-Peter Gouw | 2003 | Ruben Hilhorst | 2007 | 0 | 1 |
| 7. | Huib Olij | 1856 | Timon Brouwer | 1932 | 0 | 1 |
| 8. | Jan Maarten van den Boogaart | 1955 | Tom de Ruiter | 1996 | ½ | ½ |
