BSG 4 houdt het spannend!


Na de promotie vanuit de 2e klasse wisten we dat we het zwaar zouden krijgen in de 1e klasse B. Een zware poule waar alleen HSG 3 een lagere ELO heeft. Het totaal gemiddelde van alle teams in de poule ligt bijna 100 punten hoger dan dat van BSG 4 (± 1720). Er zijn alleen al zes teams waarvan de gemiddelde ELO tussen de 1830 en 1890 ligt.

Zo nu heeft u een beeld van onze (underdog) positie, waarbij de verwachting was dat we in ieder geval een paar keer flink op onze sodemieter zouden krijgen. De teleurstelling was dan ook groot dat we in de eerste ronde nipt onderuit gingen tegen Zeist 2, een team dat niet ver boven ons stond in de rating ranglijst.

In de tweede ronde maakten we dit ruimschoots goed met een klinkende overwinning van 5½ – 2½ op laren 1! Gevolgd door een zeker niet onverdienstelijke 4-4 tegen Vegtlust 1. Een prima start van 3 punten uit 3 wedstrijden. Hierna moesten we tegen het cluppie van onze voorzitter (Rob Disselhoff), die daar ook aanwezig was en meespeelde in de interne competitie. Van Rob hoorde ik dat Rivierenland 1 zijn zinnen had gezet om kampioen te worden. Dat ELO toch niet alles bepalend is bleek wel uit het feit dat we ondanks we per speelbord 160 punten te kort kwamen, het tot op het laatst toe ongelooflijk spannend was. Bij een stand van 3½ – 3½ leek een stunt in de maak, maar helaas kon Wim Vijvers, in een gelijke stand, de weg naar remise niet vinden.

Hierna moesten we tegen de andere kampioenskandidaat: de Rode Loper 1. In deze wedstrijd gingen we kansloos ten onder met 2½ – 5½. In ronde 6 wachtte ons alweer een sterk team: Barneveld 1. Nadat we op bord 1 t/m 3 twee punten hadden gescoord, liet de gehele staart het afweten met een dikke 6-2 nederlaag als gevolg.

Inmiddels waren we op de ranglijst gezakt naar de een na laatste plek (inderdaad nog net boven HSG 3), mede doordat onze concurrentie; Laren 1, Zeist 2 en Vegtlust 1, allemaal hadden gewonnen in de zevende ronde. Wij moesten als laatste in de zevende ronde tegen Houten 1 (ELO: ±1890 !!), die ook nog steeds in de race was om het kampioenschap. Zij hadden weliswaar twee matchpunten minder dan Rivierenland 1, maar moesten nog in de laatste ronde tegen hun spelen. Voor ons was het inmiddels ook van levensbelang om weer wat matchpunten te pakken.

Als eerste was Kees Verhaar klaar. In een goede stelling dacht hij de Dame te kunnen insluiten, hiervoor moest hij wel een stuk offeren. Dat stuk zag ie niet meer terug toen bleek dat Kees een rekenfoutje had gemaakt. Hierna was het de beurt aan Cees Beijen om mij te verrassen. Nadat hij al snel een kwaliteit en een daarna een pion had verloren leek het slechts een kwestie van tijd te zijn voordat hij zou moeten capituleren. Echter door een ongelooflijke blunder van zijn tegenstander, kreeg Cees de gelegenheid om hem pardoes mat te zetten.

Op bord 1 speelde Kees Jan van Dolder een lastige pot. In een Siciliaanse draak weerde Kees Jan zich dapper, maar het surplus aan ELO bij zijn tegenstander (2200+) deed hem de das om. Vervolgens was het aan mij om de stand weer gelijk te trekken. In het Staunton gambiet kwam, zoals gebruikelijk, een wilde stelling op het bord. Juist toen mijn tegenstander door een combinatie een kwaliteit wilde incasseren mocht ik aantonen dat er meer in de stelling zat. Dit leverde mij een stuk + pion en vervolgens ook de partij op. De tegenstander van Teun de Haan had veel tijd verbruikt om een minimaal voordeeltje te krijgen. Teun maakte hiervan dankbaar misbruik, door de stelling gecompliceerd te houden en zijn tegenstander zodoende vakkundig door de vlag te jagen.

Rob van Swinderen mocht het eerste matchpunt binnen halen. Hij stond de hele partij ietsje minder, maar zijn tegenstander ging in het eindspel (vanwege tijdsdruk?) foutjes maken. Hierdoor kon Rob zelfs een toren incasseren en stonden we opeens voor met 4-2.

Aan Eddy was de eer gegund om de volledige winst binnen te halen. Hij stond na 13 zetten al totaal gewonnen met een stuk en een pion meer. Alleen zijn koning stond niet echt lekker, maar dit was niet iets om je zorgen over te maken zo leek het. Echter hoe verder het spel kwam des te meer verwaterde het voordeel. De enorm sterke loper van zijn tegenstander luidde tezamen met de Dame en een toren een fraaie combinatie in, waarbij Eddy uiteindelijk mat ging.

Na deze deceptie waren alle ogen gericht op Wim Vijvers, die op bord 2 een goede partij speelde tegen een zeer sterke tegenstander. In een volkomen gelijk eindspel (remise was voor ons voldoende) probeerde zijn tegenstander van alles om toch te winnen. Onze Wim gaf echter geen krimp en belandde zelfs in een gewonnen eindspel, voordat zijn tegenstander door zijn vlag ging.

Hierdoor boekten wij een sensationele overwinning (zonder remises) van 5 -3 en kwam er een einde aan de kampioensaspiraties van onze tegenstander.

De overlevingskansen in de eerste klasse zijn voor ons hierdoor aanzienlijk vergroot, echter we zijn nog niet veilig omdat het allemaal erg dicht bij elkaar zit onderin de ranglijst.

Voordat het compleet duidelijk is moeten we nog in de laatste 2 ronden tegen Baarn 1 en HSG 3.

BSG 4

Houten 1

5

3

1.

K. van Dolder (Keesjan)

G. Rill (Gerard)

0

1

2.

W.G. Vijvers (Wim)

N.I. Hill (Nick)

1

0

3.

M. Brandenburg (Melchior)

F. Busstra (Freek)

1

0

4.

E. van de Velden (Eddy)

G.W.C. Vernooij (Gerard)

0

1

5.

T.K. de Haan

P.A. – Van Wijk (Peter)

1

0

6.

C. Verhaar

H. Struikmans (Henk)

0

1

7.

R.K. van Swinderen

J. Jentink (Joop)

1

0

8.

C.M. Beijen (Cees)

V. Verstege (Vincent)

1

0

Comments & Responses

Geef een reactie