Afgelopen week speelde BSG 4 tegen Paul Keres 5, een van de koplopers. Of het nu de taktische opstelling was, of gewoon de individuele kwaliteit, maar BSG 4 wist zich door een gelijkspel in de rangschikking omhoog te werken.
Borden 1 en 2 speelden nu op 3 en 4 en ditto voor de laagste borden. Daarnaast had de teamcaptain zichzelf brutaal op het 1e bord geposteerd.
Nu dat kwam hij te weten. Zijn tegenstander Jeroen Bakker doorzag de opmars e4, waarna de witte stelling als een pudding in elkaar zakte. Kees Beijen (bord 5) had echter meer geluk met dezelfde opening (Reti). Zijn tegestander raakte danig in de war van e4 en Kees kon al snel een punt noteren.
Eddy op bord 4 was het snelste klaar: In de Svenshnikov bleef het gelijk opgaan (binnen marge -0,5 tot + 0,5 volgens Fritz). Bijna trapte Eddy in een mat achter de paaltjes, maar in de slotstelling hielden de dames elkaar in bedwang, zodat het remise bleef. Ook Bert Kieboom (bord 3) had geen spannende partij: zijn koningsaanval, zonder dames op het bord, leverde niet veel op. Wederom remise.
Melchior (bord 2) speelde een Aljechin, waarbij in een open stelling alle stukken meestreden om de heerschappij van het centrum. In de wirwar van alle mogelijkheden en varianten raakte mijn tegenstander het spoor bijster. Hij liet een toren in staan voor een denkbeeldige mataanval, alleen leidde die niet tot mat. Na het pareren van de dreigingen bleef ik een volle toren voor en vond hij het welletjes.
Op bord 6 ging de Franse verdediging van Sicco Reeskamp na Pc3 over in de Winawer. Voor Sicco een nieuwe verdediging, buiten gebaande paden en na 12 zetten vreesde hij voor zijn schaakleven. Maar zijn tegenstander rokeerde niet en zag een rerouting van de zwarte dame over het hoofd, waardoor hij ineens moest gaan keepen. Het initiatief, en de partij, gaf Sicco vervolgens niet meer uit handen.
Tja, dan staat het opeens (en onverwacht) 2-4. Met alleen borden 7 en 8, waar de punten vandaan hadden moeten komen, nog te gaan. Helaas ging het daar in de eindfase mis.
Wim Vijvers op bord 7 zette de ruilvariant van het geweigerd damegambiet wat te agressief op: na Dc2 en lange rokade volgde e2-e4. Zwart kon een solide stelling opbouwen en Wit moest afwikkelen naar een iets minder eindspel met lichte stukken. Op de vijftigste zet beging Wit de beslissende fout, die een belangrijke pion kostte. Daarna ging het bergafwaarts in deze langste partij van de avond.
Ook Rob van Swinderen (bord 8) trok aan het kortste eind. Na een belegering van zijn zwarte centrumpionnen ging er een verloren en werd in het eindspel een onhoudbare stelling bereikt. Even leek het erop dat een vrijpion op de zevende rij kans op tegenspel gaf, maar ook deze pion ging verloren.
Afijn, het 1e matchpunt is binnen en de laagste plaats verlaten. De volgende tegenstander is HSG 2, thuis op 11 december. Komt dat zien! De uitslagen van deze SGS wedstrijd kun je vinden door deze link te volgen.
