De wedstrijd tegen De Rode Loper 2 in Utrecht van afgelopen woensdag werd een week geleden nog bestempeld als de kampioenswedstrijd. Maar wat schetst onze verbazing? Onze enig overgebleven concurrent ZZC verloor eerder van Hoogland 2, waardoor wij al vroegtijdig kampioen werden. Voor De Rode Loper stond er echter nog veel op het spel (wel of niet degraderen), maar sportiviteit staat voorop, dus gingen we voor de winst.
Laat ik maar met mezelf (zwart aan bord 2) beginnen. De enige partij die verloren ging was die van mij tegen David Knight, die tot nu toe nog niet voor De Rode Loper 2 had gespeeld en met zijn rating van 2017 op papier hun sterkste en ook jongste speler was. In mijn achterhoofd speelde misschien de gedachte dat ik me nu wel wat kon veroorloven als speler van de kampioensploeg, dus dan maar scherp …Da5 in plaats van rustig …0-0. Een bekende pionwinst op e4 bleek in deze Siciliaanse variant toch nog vol met onverwachte verrassingen te zitten en de vergiftigde tweede pionwinst op b2 betekende uiteindelijk dat ik een stuk verloor en met twee pionnen tegen een paard verder moest. Ik wist wel nog 25 zetten stand te houden en heb zelfs mogelijk een remise over het hoofd gezien.
Naast me zat aan bord 1 Iskander. Na ongeveer een uur spelen bleek hij al gewonnen te hebben. Van de partij heb ik niets gezien, maar het eerste punt was in ieder geval binnen. Kees Jan (3) wilde niet achterblijven en combineerde zijn tegenstander totaal van het bord. Nog net geen stikmat, maar wel mat. Rik (5) wist het kleine voordeel uit de openingsfase snel om te zetten in winst. Ruben (7) wist wel raad met het Boedapester gambiet en trok met een zee aan extra tijd (voor zijn doen) de zege naar zich toe. Dat waren vier punten uit vier witpartijen.
Rob T. (8) speelde Siciliaans. Na de openingsfase werd snel duidelijk wie de betere speler was, want met de scherpe stellingen die op het bord verschenen wist Rob wel raad en bracht hij zijn score weer op een niveau, dat bij hem past. Bert K. (6) koos op 1. Pc3 voor de Caro-Kan. Zijn tegenstander speelde geen orthodoxe opstelling met d4. Bert wist daar wel raad mee en met zijn paardmanoeuvre via h6 naar f5 wist hij het heft in handen te nemen en in een voor zijn doen scherpe aanpak speelde hij zijn tegenstander dol en won. Bert B. (4) leek wel met veel tijdgebruik de partij naar zich toe trekken en voor de overwinning te gaan, maar moest toch op het laatste moment met remise genoegen nemen.
Rest ons nog de eindronde op 25 mei in De Bilt en natuurlijk een feestje.
De Rode Loper 2 (1798) – BSG 3 (1869) 1½-6½
1. Marcel Scholten (1733) – Iskander Schrijvers (2001) 0-1
2. David Knight (2017) – Theo Slisser (2011) 1-0
3. Peter Hoogakker (1789) – Kees Jan van Dolder (1891) 0-1
4. Eric van Aart (1830) – Bert Balke (1826) ½-½
5. Peter Das (1753) – Rik Weidema (1752) 0-1
6. Jos Heesen (1753) – Bert Kieboom (1855) 0-1
7. Victor van Bergenhenegouwen (1778) – Ruben Piël (1822) 0-1
8. Hendrik Aldenberg (1730) – Rob Tijssens (1791) 0-1
Teamleider: Theo Slisser
