BSG 2 heeft in de vijfde ronde opnieuw gelijkgespeeld na het gelijkspel tegen AAS in ronde vier. Deze keer speelden we tegen De Waagtoren. We werden wel een beetje geholpen omdat De Waagtoren twee sterke spelers (Yong Hoon de Rover en Maaike Keetman) misten. Voor ons kwam dit goed uit. Zo sprokkelen we weer een puntje bij elkaar. Als we dat in het nieuwe jaar volhouden, dan kunnen we ons misschien handhaven. Het is in elk geval ons streven!
Timon had aangeboden op bord 1 plaats te nemen. Daar trof hij Frank van Tellingen die wel raad wist met de scherpe, maar enigszins dubieuze opening die Timon op het bord bracht. Timon verdedigde zich zo goed mogelijk, maar kon zijn stelling niet bij elkaar houden. (0-1)
Frank van Tellingen kent zijn theorie goed. Na afloop van de wedstrijd bleek hij ook de weerlegging te kennen van de scherpe openingsvariant die Tom op het bord bracht. Grappig genoeg had Tom dezelfde variant maandag in de clubcompetitie ook op het bord tegen Melchior Brandenburg. Zaterdag speelde Tom tegen Rob Konijn. Gelukkig kende Konijn de weerlegging niet die door grootmeester Parimarjan Negi in één van zijn boeken wordt gegeven. Een moeilijke variant die je achter het bord niet vindt. Als teamcaptain was ik blij met Toms geslaagde en agressieve keuze. (1-1)
Coen trof op het achtste bord een oude bekende in Hebert Perez Garcia. Er kwam al snel een scherpe en onduidelijke stelling op het bord. Zwart viel aan tegen de witte koning die lang had gerokeerd en wit viel aan tegen de zwarte koning die kort had gerokeerd, maar Coen joeg de zwarte monarch met offers terug het centrum in. Opeens was er allemaal rumoer bij het bord. Blijkbaar was Perez Garcia door zijn vlag gegaan, maar er was twijfel of deze constatering correct was. Nadat de wedstrijdleider had vastgesteld dat de tijd inderdaad was overschreden, kon Coen het punt bijtekenen. (2-1)
Minder goed verliep het bij Rein. Zijn tegenstander Frank Agter speelde met zwart de Tsjigorin-verdediging. Daarmee krijgt zwart actief stukkenspel en Rein keek al snel tegen een verdachte stelling aan. Reins koning wandelde nog helemaal naar g5, maar zelfs deze dapperheid van de aanvoerder der witte stukken mocht niet meer baten. (2-2)
Zelf speelde ik met wit remise tegen Peter Hoekstra. Ik pakte een ongebruikelijke opening rustig aan waardoor er een isolani-stelling ontstond met een geïsoleerde pion voor mij. Tegenover de zwarte druk op d4 en zijn sterke paard op d5, stonden mijn lopers actief op b3 en g5. Zwart won de d-pion, maar met een combinatie won ik mijn pion terug waarna een stelling overbleef zonder centrumpionnen en waarin beide spelers een dame, toren, paard en loper hadden. Voor beiden was het uitkijken. Er dreigden stukken te blijven hangen en we moesten oppassen voor vijandelijke invallen op de onderste rij. Na afloop hebben we nog een poos geanalyseerd, maar steeds leek het ongeveer gelijk te zijn. (2½-2½)
Jesper speelde remise tegen Danny de Ruiter. Kort na de opening maakte ik me zorgen om zijn stelling, want Jesper had veel tijd verbruikt en leek een aanval over zich heen te krijgen. Hij offerde een pion om onder de druk uit te komen en maakte verrassend eenvoudig remise. (3-3)
Yme speelde tegen Jos Vlaming en eerlijk gezegd beviel de stelling van Yme direct na de opening me niet. Het was niet zijn type stelling. Dit gaf Yme zelf ook aan na afloop. Zoals het ging, verloor hij een pion en er ontstond er een eindspel met 2 torens en een loper voor beide spelers. Ik dacht dat Yme redelijke remisekansen had, maar een blunder op zet 41 deed hem de das om. (3-4)
Gelukkig was het op dat moment al duidelijk dat Frans Borm zijn zwartpartij tegen Daan Geerke ging winnen. De partij begon rustig en beide spelers hadden veel tijd geïnvesteerd in het denken over hun opbouw. In tijdnood ging de witte stelling snel achteruit. Frans kreeg een paard en loper tegen een toren voor wit. De witte a-pion leek me niet gevaarlijk, terwijl Frans kansen had tegen de witte koning, want zijn dame kon lastig binnenvallen. Inderdaad was het niet veel later uit. (4-4)
De volledige uitslag staat hieronder. Liefhebbers zien dat de resultaten mooi gespiegeld zijn in de denkbeeldige lijn tussen het vierde en vijfde bord.
BSG 2 (2058) – De Waagtoren (2129) 4-4
1. Timon Brouwer (1930) – Frank van Tellingen (2255) 0-1
2. Yme Brantjes (2071) – Jos Vlaming (2119) 0-1
3. Jesper de Groote (2209) – Danny de Ruiter (2312) ½-½
4. Rein Brouwer (2097) – Frank Agter (2236) 0-1
5. Frans Borm (2141) – Daan Geerke (2061) 1-0
6. Ruben Hilhorst (2014) – Peter Hoekstra (1948) ½-½
7. Tom de Ruiter (1947) – Rob Konijn (2039) 1-0
8. Coen van der Heijden (2052) – Hebert Perez Garcia (2058) 1-0
Ruben Hilhorst (teamleider)
