Vorige week zaterdag nam koploper BSG het in de vijfde ronde van KNSB-competitie thuis op tegen De Stukkenjagers. Het zal de tijd van het jaar wel zijn geweest want vele spelers waren verre van fris. Dit was wel te merken aan de partijen. De BSG’ers kregen de eerste kansen maar gingen daar niet al te best mee om. Aan de andere kant werden niet alle cadeautjes uitgepakt. Misschien verdienden beide teams daarom de overwinning wel niet: 5-5.
Never change a winning team
Aan de opstelling van BSG viel op dat er een aantal spelers weer dezelfde kleur kregen als de vorige keren. Teamleider Thomas heeft kennelijk zoveel vertrouwen in deze spelers en ziet daarom geen reden om de kleurverdeling aan te passen. Verder had BSG wel een debutant: Jesús Garrido Dominguez. Waar Thomas ze vandaan haalt weet ik niet, maar ben wel blij met een goed gevuld vlaggenschip.
Als eerste was Robert klaar. Meestal als hij relatief snel klaar is, is het omdat hij zijn tegenstander snel geneutraliseerd heeft en remise onvermijdelijk is. Nu was het aan zijn lichaamstaal te zien dat hij niet een goed resultaat had gescoord. Op bord 3 kreeg hij van de bebaarde Stefan Beukema een omgekeerde Leningrader voorgeschoteld. Ik weet niet wat het is met die opening, maar met wit ziet er gewoon niet uit. Robert kwam meer dan goed uit de opening, maar ging in op de complicaties. Dat had hij beter niet kunnen doen, want het kostte hem een kleine kwaliteit en alle plezier in de partij.
Wie er daarna klaar was, weet ik niet zo goed. Wel zag ik naast me Ton met zwart op bord 9 remise spelen tegen Mart Nabuurs. Op zich een goede prestatie om de Naardense grootmeester op remise te houden, maar de partij laat zien dat daar enige mazzel bij zat.
Nadat de tijdcontrole gehaald was, kon ik ook even de benen strekken en zag ik dat topscoorder Ruud op bord 4 met wit gewonnen had van Herman Grooten. Ondanks dat hij niet 100% was, liet hij zijn vierde zege dit jaar noteren. Ruud is zelf zo vriendelijk geweest om zijn partij van commentaar te voorzien.
Bij Thomas op bord 5 viel een nul te noteren. Met zwart probeerde hij met hippe paardmanoeuvres het veld d4 onder controle te krijgen. Dat plan slaagde niet en na de opening had tegenstander Mark Haast het loperpaar en een mooi centrum. Daarna kwam Thomas er niet meer aan te pas.
Ook Frank was inmiddels klaar. Normaal speelt Frank redelijk strakke partijen, maar ook hij deelde in de malaise. Ondanks dat won hij wel de partij met wit op bord 6 tegen Tijmen Kampman. De opening was voor Frank. Daar waar hij zijn pionnen twee velden naar voren speelde, deed zijn tegenstander van die halve pionzetten. Misschien had zijn tegenstander inspiratie opgedaan van een zwaarbebrilde grootmeester, want anders is zo’n openingsopzet niet echt te begrijpen. Frank daarentegen zal wel niet helemaal tevreden zijn geweest over Lb2. Later ging die loper weer terug naar c1 om vervolgens naar e3 te gaan. Zoals het ging, kreeg Frank de eerste grote kans in de partij:
Ondertussen keek ik op bord 10 tegen een hopeloze stelling aan. Ik weet niet wat het was, maar er speelde bij mij een ernstig tekort aan denkkracht op. Tegenstander Jasper Beukema profiteerde dankbaar.
Niet veel later maakte Lars met zwart op bord 7 mijn gepruts goed door te winnen van Luuk Baselmans. Ook Lars was niet helemaal top en dat was denk ik wel te merken op zet 18 waar hij een typisch Lars-offer niet speelde.
Li kwam aan bord 1 met zwart niet verder dan remise. Zijn openingskeuze was denk ik wel slim: Een Caro-kann. In de doorschuifvariant werden de witveldige lopers geruild en later bood Li dameruil aan om zo toe te werken naar een strategisch goed eindspel. Daar werkte wit niet aan mee. Li vergat echter om eerst tussendoor op d4 te nemen, waardoor het lelijke 14.dxc5 een pion won zonder dat daar veel tegenover stond. Gelukkig is tegenstander Bram van den Berg een speler die liever op zoek gaat naar compensatie voor geofferd materiaal. Na een minder handige ruil op e7 kreeg Li compensatie en won hij zijn houtje terug op h4. In de fase daarna liet Li zien de betere speler te zijn en veroverde hij ook pion e5. Een gezonde pion meer met een gezonde stelling zag het er allemaal mooi uit. Helaas liet hij het toe dat het in de fase voor de tijdcontrole rommelig werd. Li kreeg in rommelige fase nog een paar kansen, maar toen de stofwolken waren opgetrokken bleef er weinig over om voor te vechten. Remise dus.
Op bord 2 nam debutant Jesús het op met wit tegen Mees van Osch. De hele partij had Jesús wel het plezier van een licht voordeeltje. Dit voordeel werd tastbaar in het eindspel waar hij een pion wist te winnen. Het was voor wit te winnen, maar dat bleek toch iets te lastig.
Bij een stand van 4½-4½ was Henk nog bezig aan bord 8 met wit. In een Rauzer presenteerde hij de rekening aan zijn tegenstander Jordy Schouten die de opening niet helemaal goed behandelde.
Daarmee eindigde de wedstrijd in een gelijkspel. De Stukkenjagers zien hiermee hun aantal matchpunten verdubbeld worden, BSG zag de koppositie gaan naar LSG, dat wel gewoon won. Na de winterstop mogen we op 9 februari op bezoek bij HMC.
BSG (2372) – De Stukkenjagers (2255) 5-5
1. Li Riemersma (2443) – Bram van den Berg (2206) ½-½
2. Jesús Garrido Dominguez (2407) – Mees van Osch (2289) ½-½
3. Robert Ris (2430) – Stefan Beukema (2402) 0-1
4. Ruud Janssen (2495) – Herman Grooten (2345) 1-0
5. Thomas Willemze (2400) – Mark Haast (2360) 0-1
6. Frank Erwich (2354) – Tijmen Kampman (2264) 1-0
7. Lars Ootes (2354) – Luuk Baselmans (2093) 1-0
8. Henk van der Poel (2244) – Jordy Schouten (2092) ½-½
9. Ton van der Heijden (2301) – Mart Nabuurs (2240) ½-½
10. Ewoud de Groote (2294) – Jasper Beukema (2258) 0-1
Ewoud de Groote
