Het venijn zit dit jaar voor ons in de staart, bij aanvang van de competitie wisten we dat we de sterkste teams in de slotrondes zouden ontmoeten. Stonden we na ronde 6 nog op een fraaie tweede plaats, twee rondes en twee nederlagen verder staan zijn we gezakt naar een zesde plaats. Met nog een ronde voor de boeg, zit er gezien de stand en het programma in de laatste ronde waarschijnlijk ook als we die met een overwinning afsluiten niet meer in.
De wedstrijd tegen KC kenmerkte zich door slechts twee remises en acht overwinningen waarbij het er op een aantal borden stevig aan toe ging. Het begon niet goed voor ons. Thomas, die gezien de reisafstand eigenlijk pas zijn eerste echte thuiswedstrijd van dit seizoen speelde, kwam niet lekker uit de opening, zag iets over het hoofd en kon al snel een nul noteren.
Justin kreeg een soort Siciliaanse hippopotamus met snel f5 te bestrijden, wist daar niet goed raad mee en werd van het bord gecombineerd, waarmee zijn tegenstander op een score van 7 uit 8 kwam!
Ook Lars wist met wit niets te bereiken tegen een Siciliaan, kreeg een fraaie doorbraak met …d5 gevolgd door een aanval te verduren en overleefde dat niet.
In de partij van Jesus miste hij vlak voordat de slotstelling op het bord kwam een goede mogelijkheid. De slotstelling zelf is wel bijzonder, een echte positionele remisestand.
Mads speelde een goede partij en wist de tussenstand een wat beter aanzien te geven.
Op bord vier ging Ruud helaas ten onder, hij heeft de partij zelf van commentaar voorzien:
In een klassieke Siciliaan kreeg Ton op de negende zet het ongebruikelijke 9.h4 tegen zich. Die zet riep bij mij vooral herinneringen op aan een grijs verleden. Ooit, ruim 34 jaar geleden, kreeg ik dit zelf eens tegen me. Het was tegen niemand minder dan Viktor Kortschnoj in een KNSB-wedstrijd tegen Rotterdam. Hij speelde zelden 1.e4 in die tijd en als hij dat wel deed, dan probeerde hij op het eerst mogelijke geschikte moment iets min of meer onbekends te spelen, zo las ik later in het commentaar bij zijn partij tegen Hort in zijn boek met witpartijen. Ton kreeg een behoorlijke aanval te verduren en wit had daarnaast ook nog een gevaarlijke vrije h-pion. Toch lukte het hem uiteindelijk te ontsnappen met een remise door zetherhaling. Het was voor ons de enige partij waarin het meezat deze middag. Zelf kon ik iets terugdoen, door een aanval af te slaan waarna de witte stelling snel in elkaar stortte.
Toen ik na de analyse van mijn eigen partij in de speelzaal ging kijken waren er nog twee partijen bezig, bij zowel Ewoud als Robert stond er een toreneindspel op het bord. Van allebei had ik het idee dat het wel ergens remise te houden was, echter beiden verloren uiteindelijk waardoor de eindstand 7–3 genoteerd kon worden. Een nederlaag voor ons waar niet veel op af te dingen valt.
Ons tweede speelde in dezelfde zaal tegen KC 2 en ging helaas ook met een nederlaag naar huis, waardoor degradatie praktisch een feit is. Rest ons nog de laatste ronde op 11 mei tegen En Passant die centraal in Bloemendaal gespeeld wordt. We gaan ervoor om het seizoen waardig af te sluiten.
Kennemer Combinatie (2399) – BSG (2401) 7-3
1. Wouter Spoelman g (2563) –Justin Tan g (2501) 1-0
2. Loek van Wely g (2619) – Robert Ris m (2451) 1-0
3. Miguoel Admiraal m (2480) – Mads Andersen g (2591) 0-1
4. Liam Vrolijk m (2473) – Ruud Janssen g (2502) 1-0
5. David Klein g (2493) – Lars Ootes m (2358) 1-0
6. Jasel Lopez f (2399) – Jesús Garrido Dominguez m (2403) ½-½
7. Ilias van der Lende f (2344) – Thomas Willemze m (2393) 1-0
8. Lennart Dek f (2321) – Ton van der Heijden (2318) ½-½
9. Benjamin Go (2122) – Ewoud de Groote (2258) 1-0
10. Daan in ’t Veld (2172) – Henk van der Poel f (2232) 0-1
Henk van der Poel
