BSG 2 heeft afgelopen zaterdag het seizoen goed afgesloten met een 5½-2½-overwinning op Laurierboom-Gambiet. Toch was deze prestatie niet goed genoeg om ons te handhaven in de 2e klasse. Met 7 matchpunten staan we op de negende plaats en daarmee degraderen we. Dat de krachtsverschillen in 2B klein waren blijkt uit de eindrangschikking. De nummer 4 heeft 9 matchpunten!
De eindstand in klasse 2B.
Terugkijkend op het seizoen, is gebleken dat de tweede klasse een stuk sterker is dan de derde klasse, maar we waren niet kansloos. De duurste nederlaag van dit seizoen was de 4½-3½-nederlaag tegen SOPSWEPS waar we lange tijd uitzicht hadden op gelijkspel of meer. Met dat ene matchpuntje meer, waren we veilig geweest. Twee andere uitslagen die eruit springen zijn de 7-1-nederlaag tegen Caïssa 2 en de 6½-1½-nederlaag tegen Amersfoort 1. In deze wedstrijden hadden we bijna allemaal een offday. Daar staat tegenover dat we gelijk hebben gespeeld tegen De Waagtoren en VAS en zelfs hebben gewonnen van Paul Keres 2.
Als teamcaptain ben ik er trots op dat wij dit seizoen alle wedstrijden met de vaste spelers hebben gespeeld en geen eenmaal met invallers. Over wedstrijdmentaliteit gesproken!
Terug naar zaterdag. Coen was als eerste klaar, maar was daar allesbehalve blij mee. Op zet 17 speelde hij zijn paard naar een verkeerd veld, waarna Ron Nep, spelend met de witte stukken, een beslissende aanval inzette die Coens koning de kop kostte (0-1).
Op de andere borden ging het een stuk beter. Rein speelde met zwart een solide partij tegen de sterke Albert Blees. Vanuit de opening stond hij onder druk, maar Rein hield stand en neutraliseerde de witte dreigingen (0,5-1,5).
Jesper speelde een interessante partij tegen Elwin Osterwald. Het centrum lag vast, maar op de dame- en koningsvleugel waren lijnen en diagonalen open. Beide spelers probeerden hun stukken zodanig op te stellen dat ze de tegenstander konden overrompelen. Ik dacht dat Jesper iets beter stond, maar ze waren aan elkaar gewaagd waardoor een remise het gevolg was (1-2).
Frans had een partij waarin hij niet veel voordeel had tegen Paul Schipper. Hij bleef doorspelen en toen stond er ineens een gewonnen pionneneindspel op het bord. Ik heb het al vaker gezegd: die oude meesters kennen hun eindspelletjes (2-2).
Timon speelde al vroeg in de opening op aanval met g4 en h4. Tegenstander Hajo Jolles liet zich echter niet het hoofd op hol brengen en zetten een solide verdediging op. Een remise was het logische resultaat (2½-2½).
Zelf won ik met enig geluk een pionneneindspel van Gerard Sanderse. Vanuit de opening had ik geen problemen gehad en in het middenspel kreeg ik prettig spel. In de afwikkeling naar het eindspel maakte ik echter een misrekening, maar mijn tegenstander zag de remisewending niet (3½-2½).
Tom had lange tijd een betere stelling tegen Ymar de Groot, maar het was niet duidelijk of hij door de taaie verdediging zou kunnen komen. Uiteindelijke lukte het hem om paarden op d5 en f5 te zetten en een toren op h8 en dat was te veel voor zwart (4½-2½).
De spectaculairste partij van de dag was die van Yme. In het middenspel leek een lastige penning op de c-lijn hem de das om te doen. Even later was er een vreemd eindspel ontstaan waarin Werner Möller met wit een dame en paard had, tegen zwart twee torens en een vrijpion op d2. Volgens Yme had wit zijn paard moeten geven tegen de witte d-pion. Zoals het ging, promoveerde de pion en ging het helemaal mis met wit (5½-2½).
Na afloop hebben we samen Italiaans gegeten. Om ons te stimuleren, had Tom had ons voorafgaand aan de wedstrijd tegen Kennemer Combinatie in de een-na-laatste ronde een slotdiner aangeboden als we niet zouden degraderen. Na onze nederlaag in Haarlem besloot Tom dat hij ons ook bij degradatie zou trakteren om de vriendschap in het team te vieren. Dank je wel Tom!
We balen natuurlijk van onze degradatie, maar we hebben het niet slecht gedaan. We zijn helemaal klaar om volgend jaar in de derde klasse te spelen.
De volledige uitslag staat hieronder.
BSG 2 (2064) – Laurierboom-Gambiet (2074) 5½-2½
1. Rein Brouwer (2064) – Albert Blees (2336) ½-½
2. Jesper de Groote (2216) – Elwin Osterwald (2116) ½-½
3. Yme Brantjes (2055) – Werner Möller (1991) 1-0
4. Frans Borm (2132) – Paul Schipper (2063) 1-0
5. Coen van der Heijden (2043) – Ron Nep (2073) 0-1
6. Timon Brouwer (2008) – Hajo Jolles (2100) ½-½
7. Ruben Hilhorst (2010) – Gerard Sanderse (1867) 1-0
8. Tom de Ruiter (1981) – Ymar de Groot (2043) 1-0
Ruben Hilhorst (teamleider)
