Ronde 6 op zaterdag 5 februari was weer de eerste speelronde nadat de KNSB competitie vanaf 28 november was stil gelegd vanwege de landelijke Corona lockdown. Ronde 5 die oorspronkelijk in december was gepland is nu verschoven naar 21 mei. Voor BSG 2 heeft dit verder geen gevolgen aangezien wij voor ronde 5 toch al niet waren ingeroosterd, omdat we met slechts 9 teams in de poule zitten.
Net als de vorige ronde stond er nu weer een Arnhemse schaakvereniging op het menu. Gelukkig was het dit keer een thuiswedstrijd wat ons heel wat reiskilometers scheelde. Delfden we tegen ASV 4 de vorige keer nog net het onderspit, op 5 februari tegen de Arnhemse Schaak Academie (ASA) 2 waren we de favoriet met gemiddeld 145 ELO punten meer.
Nadat Cees-Jan den Haan als wedstrijdleider het startsein had gegeven beloofde het een Italiaans middagje te worden met 4 Siciliaanse partijen. Als eerste was Theo, op bord 1, na ruim anderhalf uur klaar. Hij leek goed uit de opening te komen. Een pion had hij geofferd voor actief spel, maar miste de sterkste voortzetting waardoor al het voordeel als sneeuw voor de zon verdween. Omdat Theo de overgebleven stelling niet helemaal vertrouwde bood hij remise aan. Dit werd na lang wikken en wegen van zijn tegenstander aangenomen.
Een half uurtje later was Kees-Jan van Dolder ook klaar. Kees-Jan was speciaal voor deze wedstrijd eerder vanuit zijn vakantiehuisje aan de kust vertrokken om mee te kunnen spelen (hulde voor deze instelling!). Het evenwicht werd in deze partij niet echt verbroken, waardoor beide spelers wijselijk voor een deling van het punt kozen.
Ikzelf mocht de Najdorf variant van het Siciliaans bestrijden. Altijd een taaie verdediging met scherpe varianten. Van mijn tegenstander mocht ik de volle druk op zijn koningsvleugel opbouwen met 4 pionnen op e4 t/m h4. Na 2 foutjes stortte zijn hele stelling in en was hij nog zo aardig om mij het genot van mat zetten te laten proeven.
Melchior Brandenburg – Thijmen Terpstra
Stelling na 12 .. b5?
Dit gaf mij de gelegenheid om een rondje te doen langs de overgebleven borden. Dit stemde mij zeker niet ontevreden. Tom had inmiddels een pionnetje gevangen van zijn tegenstander, Rob had een prachtige koningsaanval opgebouwd, alhoewel ik nog niet zag hoe dit moest doorslaan. Ruben had een complexe stelling met goede aanvalsmogelijkheden en stond zeker niet minder. Eddy had een degelijke stelling welke nog alle kanten op kon gaan en Bert had na wat schermutselingen op de damevleugel een stelling met ongelijke lopers bereikt.
Met een goed gevoel kon ik dus mijn eigen partij gaan analyseren, echter nadat ik klaar was hoorde ik dat Eddy en Ruben hun partij hadden verloren. Gelukkig was de koningsaanval van Rob wel doorgeslagen (waarbij ook hij het genoegen van mat zetten mocht ervaren).
Rob Disselhoff – Arnout Karssenberg
Stelling na 20 .. Nc5
Dat bracht de tussenstand op 3-3. Alleen Bert en Tom waren nog bezig. Een blik op het bord van Tom maakte duidelijk dat dit niet meer fout kon gaan. Twee ver opgerukte verbonden vrij pionnen waren niet meer te stuiten. Alhoewel de tegenstander van Tom daar anders over dacht en nog (veel te) lang doorspeelde. Bij Bert was het ook ineens afgelopen. De partij leek eerst op remise af te stevenen, maar een ver opgerukte vrijpion van Bert bracht zijn tegenstander in de problemen. Nadat Berts loper ook nog twee pionnen op de koningsvleugel te pakken kreeg stortte de hele stelling in en vond zijn tegenstander het tijd om op te geven.
Hierdoor werd de einduitslag 5-3 in ons voordeel en prolongeren we vooralsnog de 2e plaats (maar er zijn teams die een wedstrijd minder hebben gespeeld).
