Zaterdag 2 april speelde BSG 2 in de achtste ronde een thuiswedstrijd tegen Amersfoort 2. Beide teams stonden in de middenmoot en hadden zich inmiddels veilig gesteld van degradatie. Amersfoort had 1 punt minder dan ons maar ook een wedstrijd minder gespeeld. Veel stond er dus niet meer op het spel en dat was ook terug te zien in het wedstrijdverloop.
Eindelijk konden we weer met twee teams tegelijk in de bovenzaal spelen, buiten dat dit veel gezelliger is kon nu ook de benedenzaal als analyseruimte worden gebruikt.
Wij waren op volle oorlogssterkte en hadden dit keer geen invallers nodig. Ondanks dat de tegenstanders niet ver hoefden te reizen (of misschien wel juist daarom), arriveerden velen van hen laat en sommigen ook te laat in het Denksportcentrum. Van onze kant kwam Rob een half uur te laat binnen, dit had te maken met een politieactie op de A27. Tussen Utrecht en Hilversum was er na een wilde achtervolging een auto klemgereden, waarna de snelweg werd afgezet voor sporen onderzoek. De sluiproutes die Rob nam kostten hem uiteindelijk veel meer tijd dan gedacht. Daarnaast voelde Rob zich ook helemaal niet lekker, wat resulteerde in een duidelijk hoorbaar geblaf tijdens het wedstrijdverloop. Dankbaar was Rob dan ook dat zijn tegenstander zijn remiseaanbod na slechts 12 (?) zetten aannam. Zodoende was Rob als laatste binnen en als eerste klaar.
Na een uurtje of twee maakte ik een rondje langs de borden. Bij de meesten bleek dat het evenwicht nog niet echt verstoord was, behalve dat Kees Jan twee pionnen had verloren. Ter compensatie kreeg hij hiervoor wel enkele halfopen lijnen richting de koning van zijn tegenstander. Verder had Theo een zeer sterke koningsaanval opgezet, wat naar mijn mening slechts een kwestie van tijd zou zijn voordat hij het punt zou kunnen incasseren.
Na enige tijd druppelden de remises van Tom, Ruben en Eddy langzaam binnen. Kees Jan wist inderdaad goed gebruik te maken van zijn half open lijnen en zette zijn tegenstander hiermee onder zware druk. Zijn aanval sloeg door en de eerste winst partij was binnen. Helaas sloeg de aanval van Theo toch niet door, zodat daar uiteindelijk ook tot remise werd besloten: 3½ – 2½ in ons voordeel.
Zelf was ik prima de opening doorgekomen, maar dreigde ik in het middenspel een pion te verliezen. In een complexe stelling greep mijn tegenstander mis en won ik een stuk tegen twee pionnen. Juist toen de kruitdampen waren opgetrokken kon mijn tegenstander tot zijn eigen verbazing (en die van mij) het stuk via een combinatie terugwinnen. Het eindspel met twee pionnen minder was voor mij niet meer te houden.
Als laatste was Bert nog bezig, die een lastige stelling moest zien te houden. Dit deed hij met verve zodat de zesde remise een feit was en ook de einduitslag eindigde in remise ( 4-4).
Traditiegetrouw had Tom het hele team uitgenodigd om in de laatste thuiswedstrijd een hapje te gaan eten, op zijn kosten, bij Grande Selene op de Stationsweg. Vorig jaar kon dit festijn helaas niet doorgaan vanwege Corona, maar nu kon ik dan toch eindelijk zelf ook toetreden tot dit elite feestje. Mede ook omdat het hele team compleet was werd het een hele gezellige avond waarin de mooiste anekdotes werden gedeeld.
Zaterdag 23 april speelt BSG 2 zijn laatste competitiewedstrijd tegen SMB 1
Melchior Brandenburg
