In een koud Denksportcentrum, waar de verwarming dienst weigerde, stond de derde ronde van de KNSB-competitie op het programma. We speelden tegen Rokado, een club waarvan de naam me verder niets zei. De club kent slechts tien leden en speelt alleen externe competitie, het doet me denken aan een andere club die voor een deel bestaat uit oud-BSG-leden.
Door Henk van der Poel
Aan bord 2 was Ton als eerste klaar, in een Tarrasch-variant van het damegambiet won Ton de geïsoleerde d-pion, hetgeen er veelbelovend uitzag. Toen Ton echter op de 21e zet een kans op consolidatie van het voordeel miste, had zwart had net voldoende tegenspel tegen de pionnen op e2 en b2, met een remise als resultaat.
Zelf kreeg ik te maken met een Colle/Zukertort-opzet van wit. Het lukte me om vanuit de opening een iets betere stelling te krijgen met zwart, maar het was niet gemakkelijk om verder te komen. Nadat wit iets over het hoofd zag won ik een kwaliteit tegen een pion, helaas had hij er wel compensatie voor. Na een paar onnauwkeurigheden van beide kanten zag ik me genoodzaakt om de kwaliteit terug te geven, waarna er weinig materiaal meer over bleef, met ook hier een remise als resultaat.
De beste partij van de dag van onze kant werd door Mark gespeeld, met een goed getimed pionoffer vlak na opening wist hij het initiatief naar zich toe te trekken. Dit leidde al spoedig tot een mataanval waarin hij zijn tegenstander kansloos liet. Mark heeft de partij zelf van commentaar voorzien.
Helaas kwam Jesper met zwart in een openingsvariant terecht die goede statistieken kent voor wit, en ook deze partij kende een goed resultaat voor wit. Zwart kreeg in het middenspel een aanval over zich heen die hij niet overleefde.
Frans stond dacht ik eerst iets beter, maar later minder, uiteindelijk kwam er een toreneindspel op het bord dat gelijk stond, dus remise als uitslag.
Hiermee was er een gelijkstaande tussenstand ontstaan, de resterende partijen gaven echter niet veel hoop op een wedstrijdpunt. Ewoud stond ongeveer gelijk, Ruben stond een pion achter en Timon stond met een stuk minder verloren. Dus een nederlaag lag in het verschiet.
Timon had de partij actief opgezet maar raakte in zijn ambities om een aanval op te zetten een stuk kwijt waarvoor hij onvoldoende compensatie kreeg. Toch bleef hij doorvechten, hield zijn tegenstander, die weinig tijd had, bezig met kleine dreigingen en boekte daarmee uiteindelijk succes…
Dit was een onverwacht maar zeer welkom punt en plotseling was er weer perspectief op een resultaat in de wedstrijd.
Ewoud kwam goed uit de opening maar miste in het middenspel een paar kansen om in het voordeel te komen en kon uiteindelijk in een loper-tegen-paard-eindspel niet anders dan genoegen nemen met remise. Ewoud heeft de partij zelf van commentaar voorzien.
De tussenstand kwam hiermee op 4–3 in ons voordeel en de partij van Ruben zou beslissen over de einduitslag. Hij mocht een toreneindspel met een pion minder verdedigen. Voor mijn gevoel was het in de bepaalde fase objectief gezien wel remise, maar in de praktijk is zoiets in de regel niet eenvoudig, zeker niet na vijf uur spelen en met weinig tijd op de klok. Het gezegde “Toreneindspel altijd remise” ging helaas voor ons ook in dit geval niet op. Zie hier de slotfase met analyse van Ruben.
En hiermee was er een 4–4-eindstand bereikt, met deze uitslag staan we op een (als we alleen naar de matchpunten kijken) gedeelde vierde tot en met achtste plaats. De constatering na drie ronden is dat de verschillen tussen de teams in deze klasse gering zijn, wat ook uit blijkt uit de uitslagen, er zijn veel gelijke spelen en veel overwinningen met het kleinst mogelijke verschil. De volgende ronde is op 26 november, voor ons is dat een uitwedstrijd tegen CSV.
BSG (2147) – Rokado (2062) 4-4
1. Ewoud de Groote (2242) – Leo Rietveld (1895) ½-½
2. Ton van der Heijden (2270) – Hans van der Linden (2113) ½-½
3. Henk van der Poel (2233) – Han Westenberg (2175) ½-½
4. Frans Borm (2098) – Marco van der Linden (2115) ½-½
5. Jesper de Groote (2193) – Frank Verkooijen (2030) 0-1
6. Timon Brouwer (2047) – Wilbert Surewaard (1996) 1-0
7. Mark Grondsma (2100) – Ben Boog (2128) 1-0
8. Ruben Hilhorst (1990) – Rex van Dijken (2044) 0-1
