BSG heeft met het nodige fortuin de twee matchpunten opgehaald tegen CSV. In Capelle aan den IJssel won BSG op de counter met het kleinst mogelijke verschil, waardoor het de gastheren op de ranglijst passeerde.
Door Jesper de Groote
Een nipte nederlaag, een nipte overwinning en een gelijkspel: met die resultaten was BSG een echte middenmoter in klasse 2C. Met 3 matchpunten uit 3 wedstrijden was de seizoenstart zelfs nog minder dan die van vorig jaar, toen we nog een klasse hoger speelden. Op Black Saturday zou daar verandering in moeten komen tegen CSV, ofwel de Capelse Schaakvereniging. De nummer 2 op de ranglijst speelde niet op haar vertrouwde locatie, maar moest uitwijken naar de Oosterkerk, waar het al “25 jaar” niet meer had gespeeld.
Vanwege die bandenleksteker die al maanden actief is, nam BSG een risico door met de auto naar de op een uitvaartcentrum gelijkende kerk af te reizen. Treinwielen steek je immers niet zomaar lek! Gelukkig werd de vandaal die dag nog opgepakt en bleven de acht banden (plus de twee reservebanden) gewoon heel. Op de parkeerplaats werden gelijk al de nodige bananen en broodjes soldaat gemaakt, omdat de verhuurder niet zo van eigen consumpties gecharmeerd was. Gelukkig werd er niet op gehandhaafd en zat alsnog iedereen in de speelzaal te eten.
BSG begon de wedstrijd in de basisopstelling, terwijl de gastheren Jessica Harmsen wegens ziekte moesten missen. Voor haar in de plaats werd Jan Peter Bogers opgetrommeld. Op papier waren de teams akelig aan elkaar gewaagd en inderdaad eindigde de eerste partij in remise. Na zijn heldendaden van de vorige keer besloot Mark al gauw een snipperdag op te nemen. Naamgenoot Mark Vermeer voelde daar ook wel wat voor, dus werden de handjes geschud.
Niet veel later counterde Ton de derde Mark in het gezelschap van het bord. Tegen Mark Trimp, wiens voornaam afwisselend met een c of een k wordt geschreven, kreeg hij dezelfde opening als twee ronden geleden op het bord. Ditmaal kreeg hij een ander paardoffer om zijn oren. In plaats van het geschenk aan te nemen en vervolgens een middag lang te gaan verdedigen, besloot hij het offer op een tamelijk dubieuze manier af te slaan. Het had succes, want nadat de witspeler het centrum had dichtgeschoven, sloeg Ton in de counter genadeloos toe. De slotcombinatie was er een om in te lijsten.
Niet minder spannend was de partij aan het laatste bord, waar Ruben in de opening volledig overlopen leek te worden door invaller Jan Peter Bogers, die fel van leer trok en zelfs zijn koning op f1 parkeerde om over de halfopen h-lijn te kunnen aanvallen. Het zag er allemaal eng uit, maar Ruben verdedigde stoïcijns en leek de regie zelfs over te nemen toen hij wits pionnenstructuur uit elkaar wist te slaan en wat goede velden voor zijn stukken bemachtigde. Wit besloot daarom maar aan de noodrem te trekken en eeuwig schaak te forceren.
Henk had ondertussen een nuttige remise gescoord tegen de sterke Leon Koster. Hij leek goed te staan, maar kennelijk is er meer tussen hemel en aarde, want na afloop gaf hij aan dat hij juist minder stond. Gelukkig wist hij zijn nadeel binnen de perken te houden en toen er een zettenherhaling op het bord kwam, kon de enige titelhouder aan BSG-kant opgelucht ademhalen.
Ewoud mocht voor de tweede keer op rij aan het kopbord plaatsnemen. Tegen de in vorm zijnde Paul Schrama speelde hij op de eerste zet de verkeerde centrumpion op, waarna hij het ding maar offerde voor goede positionele compensatie. Kwijt is kwijt, wat eveneens gold voor zijn compensatie, die met de zet twijfelachtiger werd. Toen hij nog eens voor Sinterklaas ging spelen door een toren in te laten staan, moest hij de handdoek in de ring pleuren. De gelato bambino smaakte er in het restaurant gelukkig niet minder om.
BSG kwam weer op voorsprong door de enige BSG’er zonder puntverlies, namelijk de teamleider. Tegen Reinoud Segers kreeg Timon een flinke aanval op zijn dak, maar toen de witspeler een zet te laat Pg3 speelde, kon Timon zijn verdediging op orde krijgen. In de counter had hij de weg naar het witte doel bovendien gauw gevonden. Ook hier leidde een dameoffer tot mat.
Bovengetekende had over geluk eveneens niet te klagen. Tegen Roel Trimp stond hij na een matig gespeelde partij niet best en besloot hij in tijdnood maar wat wachtzetjes uit te voeren om de veertigste zet te halen. Die tactiek pakte goed uit toen de zwartspeler voor Sinterklaas speelde door opeens een kwaliteit weg te geven.
De wedstrijd was daarmee beslist en als laatste was Rein nog bezig tegen de sterke Jeffrey van Vliet, die pas aan het vierde bord had plaatsgenomen. Als het idee was om hem daardoor Señor Inmaculado te laten ontlopen, dan pakte die tactische greep dus faliekant verkeerd uit. Wat een onzin zijn die tactische opstellingen ook! Toch lachte CSV uiteindelijk als laatst, want nadat Rein een afgedwaald paard tegen twee pionnen had ingeleverd, werd hij langzaam van het bord geschoven. Daarmee werd de eindstand op 4½-3½ voor BSG bepaald.
Comma Separated Values (2139) – Berger Scholengemeenschap (2144) 3½-4½
1. Paul Schrama (2190) – Ewoud de Groote (2242) 1-0
2. Mark Trimp (2133) – Ton van der Heijden (2270) 0-1
3. Leon Koster (2261) – Henk van der Poel (2233) ½-½
4. Jeffrey van Vliet (2375) – Rein Brouwer (2073) 1-0
5. Mark Vermeer (2108) – Mark Grondsma (2100) ½-½
6. Reinoud Segers (2027) – Timon Brouwer (2047) 0-1
7. Roel Trimp (2031) – Jesper de Groote (2193) 0-1
8. Jan Peter Bogers (1990) – Ruben Hilhorst (1990) ½-½
Zo won BSG zonder groots te spelen van een pittige tegenstander. Door de overwinning steeg BSG naar de vierde plek op de rangrijst, terwijl de gastheren van de tweede naar de vijfde plaats zakten. Echt reden om naar boven te kijken heeft BSG vooralsnog niet. Koploper VAS, dat ditmaal van Philidor Leiden won, is nog zonder puntverlies en lijkt rechtstreeks op het kampioenschap af te stevenen. Over drie weken wacht in het eigen Denksportcentrum Dordrecht, met de sterke Mark Timmermans als puntenkanon. Hopelijk heeft BSG dan ook een engeltje op de lat.
