Waardevolle punten in Utrecht

Op 8 november speelde BSG 1 (SOS) uit tegen Oud Zuylen Utrecht 1. Timon en Melchior hadden zich bereid verklaard in te vallen. Op de dag zelf was Timon helemaal niet lekker, maar kwam toch. Klaarblijkelijk dacht zijn tegenstander hem gewoon van het bord te kunnen slaan, en offerde twee stukken om Timons koningsvleugel open te halen. Echter was de koning daar nog helemaal niet gaan staan: een paar nauwkeurige verdedigingszetten later konden de stukken weer de doos in, en Timon naar huis.

Melchior maakte met zijn vertrouwde solide spel een remise die heel waardevol bleek te zijn.

Op Robs bord stonden de koningen op tegengestelde vleugels. Zwart probeerde met een figurenaanval verder te komen, maar dat was te langzaam: de voorwaarts stormende witte c-pion sloeg de zwarte koningsstelling aan flarden. Binnen de kortste keren werd de zwarte koning over het bord gejaagd, en blies uiteindelijk op c3 zijn leven uit.

Van Marks partij heb ik helaas weinig meegekregen: de laatste keer dat ik keek, stonden al zijn stukken op de eerste twee rijen, maar aan het eind van de avond werd er achter zijn naam een punt bijgeschreven.

Ruben, Bert en Cees-Jan hadden het alle drie niet met hun tegenstanders getroffen, en gingen, de enen sneller, de anderen langzamer, van het bord af.

Tenslotte was ik alleen over, met drie minuten op mijn klok, en nog maar één op die van mijn tegenstander, en op het bord een technisch gewonnen eindspel. Omdat zoiets ook makkelijk fout kan gaan, probeerde ik het met een platte val door de koning vluchtvelden af te nemen. Mijn tegenstander zag het niet, de val klapte dicht, en wij gingen met twee matchpunten naar huis, terwijl we een lange neus maakten naar professor Elo.