Met een solide derde plaats en een goed gevoel na een ruime overwinning (5½-2½) tegen Dordrecht gaat BSG 1 de winterstop in. We zijn het seizoen wat moeizaam begonnen (kleine nederlaag, gelijkspel, kleine overwinning, opnieuw een kleine overwinning), maar we beginnen nu op schot te komen.
Door Rein Brouwer
Met name onze teamcaptain, die maar liefst vier palen heeft uit vier wedstrijden en de ratingmijlpaal van 2100 (FIDE) gepasseerd is! Felicitaties voor Timon, die met zwart op unieke wijze zijn partij wist te winnen. Feilloos en zonder dralen wist hij het eindspel met paard en loper tegen kale koning naar mat te tikken. Zijn tegenstander dacht dat hij wel kon afwikkelen naar dit eindspel omdat hij zelf niet wist hoe hij dat zou moeten winnen, maar de vele uren training wierpen hun vruchten af en Timon liet zijn vierde overwinning op rij noteren. Hij was moeizaam uit de opening gekomen, maar ergens toverde hij weer zijn Afrikaanse mojo tevoorschijn. Door al die fufu speelt hij af en toe magisch en weet hij zijn tegenstander in de luren te leggen. Toen ik zijn tegenstander zacht hoorde kreunen wist ik genoeg. En ja hoor, Timon won een stuk met een truc, dat uiteindelijk in dat fameuze eindspel resulteerde dat je moet winnen met de W-beweging. Moet ik het hier nog hebben over Ushenina-Girya 2013?
Timons winst was de vierde overwinning op de onderste vier borden. Frans kreeg met wit een reguliere Caro-Kann tegen zich, waar hij met licht voordeel uitkwam. Dat voordeel wist hij netjes uit te bouwen tot er een gewonnen eindspel op het bord kwam en dat Frans zonder aarzelen won.
Mark won ook, met zwart. Na een onnauwkeurigheid in de opening kwam Mark steeds beter te staan. Wit speelde een beetje planloos en maakte tussendoor ook nog de keus om zijn zwartveldige loper te ruilen voor een paard. Dit maakte de zwarte fianchettoloper op g7 onsterfelijk. Toen wit een pion offerde, tegenover een heel harmonieus zwart leger, gooide Marks tegenstander de handdoek vroegtijdig in de ring.
Op het laatste bord won Rein met wit. Zijn tegenstander gaf op zet tien al een pion weg, maar Rein besloot het positioneel te blijven spelen en zwart tot diep in het eindspel met een achtergebleven pion op te zadelen. Die pion viel, nadat er al een andere pion veroverd was en toen werd er ook nog een derde pion gekaapt in een eindspel met torens. Zijn tegenstander bleek de reputatie te hebben te kunnen winnen in verloren stellingen en daarom speelde hij maar door. Beetje gênant. Rein moest zelfs naar de witte dame naast het bord grijpen en dreigen met promotie om zijn tegenstander tot opgave te dwingen.
Op zich was de uitslag van de wedstrijd niet verrassend gezien het grote ratingverschil op bijna alle borden. Jesper en Henk moest echter genoegen nemen met een remise. Jesper ondernam een poging een Petrov te kraken. Door een onnauwkeurigheid gingen er echter de nodige stukken af. De tegenstander van Jesper maakte tijdens dat ruimen een fout, maar Jesper was te gefocust op een combinatie en profiteerde niet van de fout, waarna het spel verzandde.
Met zwart kreeg Henk de Alapin variant tegen het Siciliaans op het bord. Hij speelde een opstelling waarmee hij in het verleden een keer succes had. Ook In deze partij had hij na de opening geen problemen met zwart. Het lukte echter niet om een plan te bedenken waarmee hij op voordeel kon spelen. Na 21 zetten met voor allebei nog slechts twee lichte stukken op het bord werd in een volkomen gelijke stelling tot remise besloten.
Ewoud kon tot zijn teleurstelling zijn partij niet winnen. Het grootste deel van de partij had hij groot (+2) tot heel groot voordeel (>+5), maar iedere keer leek het hem te ontglippen. In het eindspel kon hij met zij pionnen oprukken, maar deed dat te snel zodat zijn tegenstander een stuk kon offeren en er een toren en loper tegen toren eindspel op het bord kwam. In theorie een eindspel met ruime remisemarges, maar Ewoud wist de vijandelijke koning naar de rand te dringen en zijn loper en toren optimaal te positioneren. De omstanders telden het volgende volle punt al. Na zet 75 (!) van zwart is dit de stelling:
Het enige verlies dat we moesten incasseren was ingecalculeerd en voorspelbaar gezien het ratingverschil. De op het laatste moment opgetrommelde Ruben speelde met zwart tegen IM Mark Timmermans, die deze week meedoet in het Nederlands kampioenschap. Ruben verdedigde zich taai en had tot in het eindspel kansen op een gelijkspel. Ook al was het verlies misschien onvermijdelijk, Ruben hield de stelling lang in balans hetgeen de anderen inspireerde om punten te scoren.
BSG (2125) – Dordrecht (2019) 5½-2½
1. Ruben Hilhorst (1979) – Mark Timmermans (2402) 0-1
2. Ewoud de Groote (2235) – Roland van Keeken (2040) ½-½
3. Henk van der Poel (2232) – Lennard den Boer (2107) ½-½
4. Jesper de Groote (2178) – Jacques Hennekes (2051) ½-½
5. Mark Grondsma (2125) – Piet Pluymert (2006) 1-0
6. Frans Borm (2099) – Jan Willem Versloot (1931) 1-0
7. Timon Brouwer (2075) – Adri Timmermans (1845) 1-0
8. Rein Brouwer (2073) – Victor van Blommestein (1768) 1-0
Nu eerst twee maanden hersteltijd, hoewel een paar mensen de vierkamp in TATA gaan spelen. In februari spelen we tegen Rijswijk en dan volgt de wedstrijd tegen koploper VAS.
