Na de lange winterstop mochten we op 11 februari spelen in en tegen Rijswijk. Geen van ons was daar eerder geweest. We wisten niet wat we van deze plaats moesten verwachten. Een voorstad van Den Haag met eenvormige jaren-1970-flats?
Door Ruben Hilhorst
Dat bleek niet zo te zijn. Volgens Wikipedia is Rijswijk in de jaren 1950 en 1960 flink uitgebreid, waarbij historie verloren is gegaan en Rijswijk zelfstandig is gebleven. Overigens is Rijswijk logischerwijs in voorbije eeuwen een populaire plek geweest voor de buitenplaatsen van de gegoede stand in Den Haag, zoals bijvoorbeeld Huis ter Nieuburch, waar in 1697 de Vrede van Rijswijk werd gesloten.
Huis ter Nieuburch. Afbeelding: Wikipedia.
Wikipedia vermeldt verder dat prins Maurits daar niet alleen zijn stoeterij had, maar ook zijn maîtresse Margaretha van Mechelen met wie hij drie kinderen had. Net zoals wij schakers was prins Maurits blijkbaar ook dol op paarden en zijn dame. En dat er een complot is geweest om hem daar te vermoorden, maar dat plan was uitgelekt en daardoor mislukte het.
Margaretha van Mechelen. Afbeelding: Wikipedia.
Wij schakers zijn gelukkig alleen moordlustig in figuurlijke zin en hebben het dan voorzien op de houten koning van de tegenstander en niet op een prins van vlees en bloed. En toegegeven, wij van BSG waren met moordlustige plannen naar Rijswijk vertrokken omdat wij op papier veel sterker waren en punten wilden pakken.
In de stadskern stonden nog wat oudere panden en het zag er gezellig uit mede omdat er markt was. Die markt zou ons later nog het onverwachte en ook ongewenste genoegen geven van live draaiorgel muziek pal naast de locatie waar we speelden. We hebben nog even overwogen om de orgelman met een flinke som geld af te kopen zodat hij een eind verderop zou staan.
Rijswijk vanuit het zuidwesten (Bartholomeus Johannes van Hove)
Parkeren was niet makkelijk, maar daar had de teamleider van Rijswijk ons over geïnformeerd, zodat we wisten waar we op loopafstand van het centrum onze auto’s konden stallen. Ik was wel een beetje verbaasd dat er betaald parkeren was van 18.00 tot 24.00 en niet overdag. Het had als nadeel dat ik na de wedstrijd en voorafgaand aan het gezamenlijke etentje terug moest lopen naar mijn auto om parkeergeld te betalen (en de auto meteen wat dichter bij het centrum heb gezet, omdat er intussen weer parkeergelegenheid was).
Deze middag werden er opmerkelijk veel h- en g-pionnen opgespeeld. Timon speelde met wit tegen Bas Kommer g4 en h4 om ruimte te winnen op de koningsvleugel. Er ontstond een wilde partij waarin op een gegeven moment de zwarte koning op f3 stond en zwart leek te verliezen. Timon nam een zet de tijd om te consolideren en zijn tegenstander counterde meteen naar gelijkspel. Gelukkig was Timon zo verstandig om het noodlot en de remise te accepteren.
Ton speelde met wit tegen Rijswijks T.O.M. de Ruiter (niet te verwarren met onze nestor Tom) en kreeg …h6 en …g5 tegen zich. Ton voelde zich prima thuis in de verwikkelingen die op het bord kwamen. Hij wikkelde af naar een eindspel waarin zijn paard en torens veel actiever waren dan de zwarte loper en torens. Hij dreef zijn tegenstander tot wanhoop door matdreigingen en materiaalwinst te combineren.
Mijn partij tegen Frans van Hoynk van Papendrecht duurde langer dan had gemoeten, omdat ik een paar kansen op snellere winst liet liggen. Mijn tegenstander speelde provocerend zijn h-pion op met …h7-h5-h4 en dirigeerde zijn loper en paard naar mijn koningsvleugel, maar zijn eigen koning bleef kwetsbaar in het centrum. Op een paar momenten had ik keuze uit verschillende goede voortzettingen, maar ik kon niet goed uitrekenen welke de winnende was, waarna mijn oorspronkelijke voorsprong in bedenktijd vervlogen was. Daarom koos ik er voor om met solide spel de stand onder controle te houden waarmee ik een eindspel met twee pluspionnen bereikte dat ik won.
Ook Henk kreeg …h7-h5 tegen zich, maar dat was een positionele zet van zijn tegenstander Stijn Gieben om te voorkomen dat Henk ruimte zou pakken op de koningsvleugel. Volgens Henk was het echter niet het meest nauwkeurige en als Henk dat zegt, dan is dat zo. Directe mataanvallen zaten er niet in, omdat beide koningen zich hadden verschanst op de damevleugel waar ze zich net als prins Maurits vroeger gezellig bij hun dame ophielden. In het vervolg speelde Henk het beter en trok hij het punt over de streep.
Ewoud speelde tegen Jelle Bulthuis zelf …h7-h5 met het plan een paard op f5 neer te zetten. Het leek allemaal veel tijd te kosten, maar het werkte en hij kreeg een prima stelling. In de analyse liet hij zien hoe hij beslissend voordeel kreeg door met …e6-e5 een pion en kwaliteit te offeren om met …d5-d4 de diagonaal open te breken voor zijn loper. In het vervolg pakte hij het niet handig aan (en niemand is dan in de analyse zo kritisch op zichzelf als Ewoud) waardoor wit met remise wegkwam.
Mark speelde met zwart tegen Alexander Cupido. Zwart kwam prima uit de opening en wit wist niet goed wat hij moest spelen. Van een pionnetje achter kwam zwart al snel een pion voor en hij kwam steeds beter te staan. Wit speelde planloos en reageerde alleen op zwart. Beide spelers gebruikten veel tijd en er was toch een kleine tijdnood scrimmage. Hierin blunderde Mark een stuk, maar hij wist zich te herpakken. Zijn stelling was goed en wit moest zijn extra stuk snel teruggeven om een vrijpion te stoppen. Uiteindelijke resteerde er een eindspel van twee torens tegen een dame waarin de torens prima samenwerkten. Wit speelde op pat door zijn koning ver in het zwarte kamp te spelen. In lijn met het thema van de dag (h- en g-pionnen) had Mark …h6 en …g5 gespeeld waardoor witte koning op h5 een plekje vond. Mark liet zich niet van de wijs brengen door patwendingen en won met een studieachtige zet.
Rein speelde met zwart een solide partij tegen Bas van der Berg, maar ook zijn tegenstander hield zijn stelling goed bij elkaar. Geen frivoliteiten met h- en g-pionnen hier. Wel beging Rein een ernstige fout door g6 en Kg7 te spelen waardoor hij in een penning kwam over de lange diagonaal. Omdat hij ook nog eens vergat om hieruit weg te stappen, kwam hij verloren te staan. Gelukkig zag wit de winnende combinatie niet en in tijdnood ruilde hij alles af. Er resteerde een gelijk toreneindspel. Bij een 2-0-voorsprong accepteerde Rein het remisevoorstel van zijn tegenstander.
Iskanders tegenstander Atze Metz leek enkele plannen door elkaar te halen. Met Pg1-e2 signaleerde wit om de korte rokade en een doorbraak met f3 en e4 voor te bereiden. Echter na h4 (en later h5) signaleerde wit toch lange rokade en een aanval op de zwarte koning. Daartoe had wit dan een batterij moeten plaatsen met Ld3 en Dc2, maar na Db3 en alsnog 0-0-0 leek wit meerdere plannen tegelijk te willen uitvoeren. Dat gaf zwart ruim tijd om de stukken op de juiste velden te plaatsen en zijn dameloper te activeren. Na een torenoffer voor een sterk wit paard op f4, bleek de witveldige loper van zwart een beest, waarvoor wit de kwaliteit moest terug offeren inclusief twee pionnen. Het resterend eindspel was gemakkelijk gewonnen.
Zo stond er een 6½-1½-overwinning in de boeken en konden we goedgehumeurd tapas gaan eten. Het een en ander werd afgesloten met een dessert van Spaanse amandeltaart, de specialiteit van het huis en een aanrader voor wie in Rijswijk gaat schaken.
Rijswijk (2011) – BSG 1 (2129) 1½-6½
1. Stijn Gieben (2183) – Henk van der Poel (2232) 0-1
2. Jelle Bulthuis (2054) – Ewoud de Groote (2220) ½-½
3. Thomas de Ruiter (2034) – Ton van der Heijden (2272) 0-1
4. Alexander Cupido (2023) – Mark Grondsma (2133) 0-1
5. Bas Kommer en Kwel (2055) – Timon Brouwer (2091) ½-½
6. Bas van der Berg (1944) – Rein Brouwer (2073) ½-½
7. Frans Hoynck van Papendrecht (1921) – Ruben Hilhorst (1977) 0-1
8. Atze Metz (1871) – Iskander Schrijvers (2035) 0-1
