Sinds 2011 schaak ik min of meer regelmatig in Valencia en omstreken. Veel en leuke eendaagse toernooien met heel veel Zuid-Amerikanen en andere Europese schakers. Ook schaak ik op vrijdagavond in de interne op de club. Daarover straks meer.
Door Rob Disselhoff
Ondanks vele verzoeken van mijn Spaanse club nam ik echter nog nooit deel aan hun Interclubs, zeg maar de Spaanse KNSB op elf achtereenvolgende zaterdagen. De wedstrijden beginnen om 17.00 uur en eindigen rond 21.30 uur. Daarna aan de paella (paeja en niet paelja, zo leerde ik). Het eerste bord van de thuisspelende club heeft wit. Het speeltempo is 1 uur en 30 minuten plus 10 seconden increment per zet. De eerste ronde was half januari, de laatste is 1 april a.s. En hier zit de reden dat ik nog nooit meedeed. Januari en februari waren hier vaak koud en er was weinig te doen in de regio. De kroegen alleen in het weekend open. Dus niks voor mij, zo zonder biertje en veel leuke gesprekken met de locals.
Toen hoorde ik dat ik niet alle ronden hoefde te spelen en dat ik prima begin maart kon starten. Die kans liet ik niet voorbijgaan. Zaterdag 1 april is onze laatste wedstrijd thuis. Daarna volgt een paellamaaltijd met het hele team.
O ja, mijn club heet Dama Roja, de rode dame. In het begin dacht ik even het zal toch niet zijn wat ik denk. Navraag op de club waarom geen Dama Negras of Dama Blancas leverde wat omzichtig ontwijkende antwoorden op. Tenslotte zei iemand: “wacht maar even, volgende week is ze er.” En ja hoor een knappe Spaanse in een te kort rood rokje. Het bleek la Presidente te zijn. Door niet nakomen van de sponsorbedragen duurde dit feest niet lang, maar de clubnaam bleef gehandhaafd.
Tags: 2022-2023
