Op 1 april mocht BSG 1 thuis aantreden tegen Sliedrecht. Veel stond er helaas niet op het spel, omdat VAS het langverwachte kampioenschap binnenhaalde, maar de aanval op de tweede plek wist BSG wel krachtig af te slaan.
Door Mark Grondsma
Het keurig in de subtop meedraaiende Sliedrecht had al heel het seizoen de beschikking over twee topscorers Marijn den Hartog (7 uit 7) en William Gijsen (5½ uit 7). Verder was het überhaupt een heel jong team met als uitschieter de 15-jarige Dana Verheij! BSG was dus gewaarschuwd.
Ton speelde aan het kopbord een vrijwel perfecte partij tegen Marijn den Hartog, de topscorer van klasse 2C. Den Hartog had zich heel goed op Tons Siciliaans voorbereid. Hij had het “telefoonboek” van Negi mee waar heel veel Siciliaanse varianten in worden behandeld. Ton speelde echter een zijvariant waar de witspeler geen rekening mee had gehouden. Meteen beging hij een onnauwkeurigheid, waardoor Ton kon afwikkelen naar een iets beter eindspel. Met 16…Ke7 bood Ton om tactische redenen remise aan. Den Hartog ging overleggen met zijn teamleider, die zei dat hij dat zelf maar moest beslissen, en zat nu in een dilemma. Hij had tot nu toe de fantastische score van 7 uit 7. Wat zou het mooi zijn als dat 8 uit 8 zou worden, dus speelde hij fanatiek op winst. Ton slaagde erin zijn loper op de lange diagonaal te plaatsen en met zijn centrumpionnen naar voren te lopen, waarna wit in grote problemen kwam. Met een kleine tactische wending maakte zwart een einde aan wits lijden.
Henk speelde aan het tweede bord met wit tegen de andere topscorer, William Gijssen. Net als Ton speelde Henk uitmuntend. Ook een Siciliaan, alleen nu dus omgedraaid. Henk had een dodelijke aanval en zwart kwam er geen moment aan te pas.
Op bord 8 speelde Rein met wit. Hij weerlegde een “amateuristische” voorzetting van Jorik Klein in het Koningsindisch op een thematische manier. Langzaam werd zwart van het bord geschoven en stond het 3-0.
Timon speelde met wit tegen Wim Pool op bord 6 en was als vierde klaar. Waar Timon bijna al zijn stukken al had ontwikkeld, had zijn tegenstander slechts een loper gefianchetteerd en verder alleen maar pionnen opgespeeld. Toch wist zijn tegenstander zijn ontwikkeling nog redelijk recht te trekken en bood na 18 zetten dameruil aan. Timon ging dit uit de weg maar had er wellicht beter voor kunnen kiezen het eindspel aan te gaan met een positioneel voordeel. Hij besloot echter om via een kwaliteitsoffer de koning aan te vallen en op mat te spelen. Hoewel enigszins beduusd door het offer, speelde zijn tegenstander de juiste verdedigende zetten. Helaas kon Timon zijn toren niet bij de aanval betrekken en werd de partij remise door herhaling van zetten. De stand werd zodoende 3½-½. Nog een winstpartij en de overwinning was een feit.
Dat punt kwam niet van Frans, die tegen Niels Mijnster een leuke partij had met veel rekenwerk, maar waarbij hij een paar maal wat over het hoofd zag. Op de 24e zet kwam Frans in tijdnood. Het lukte hem hierna geen tegenspel te creëren tegen een massale aanval op zijn b-pion en helaas werd dat fataal.
Zelf speelde ik met zwart tegen de 15-jarige Dana Verheij. Ik kwam goed uit de opening, maar dat had me wel veel meer tijd gekost dan wit. Na een slagenwisseling was er van het voordeel niks meer over. Erger nog, wit ging met een pion meer het eindspel in. Ik gaf mijn loper voor twee pionnen, maar wits laatste pion had me alsnog de das om moeten doen. Gelukkig speelde wit het eindspel niet correct en kon ik nog remise afdwingen en was het eerste matchpunt in de tas. Na afloop deden we nog even een snelle analyse. De uiterst zeer attente en beleefde Dana wordt veel succes gewenst in een hopelijk potentiële schaakcarrière!
Ewoud speelde een rare, maar interessante partij, waarin tegenstander Robert van Rekom met wit al binnen 10 zetten ‘zomaar’ beiden lopers inleverde tegen twee paarden. Vervolgens opende wit het centrum, waardoor de lopers simpelweg beter waren dan de paarden. Veertig zetten harkte Ewoud inderdaad het punt binnen.
Jespers geheugen liet hem ernstig in de steek tegen Arjan van der Leij, die daardoor kort na de opening ineens zes pinda’s voor een stuk had. Een moeizame verdediging volgde, waarin de zwartspeler kansen op de knock-out miste en wit zijn pionnenachterstand langzaam in kon lopen. Na de laatste pinda te hebben opgesnoept, maakte Jesper een einde aan de lange schaakmiddag met een remiseaanbod.
Al met al dus een paar topresultaten en -partijen, en helaas ook wat mindere, maar ook een duidelijke en dik verdiende 5½-2½-overwinning! Degenen die een punt pakten deden het allemaal subliem, maar in het speciaal toch onze sterspelers Henk en Ton, die de jonkies weer met alle vier de voeten op de grond zetten! Twee partijen waren, zoals hierboven beschreven, van heel hoog niveau! Die overwinningen staan qua weerstand toch wel het mooiste op het scorebord! Fantastisch gedaan team!
BSG 1 (2160) – Sliedrecht 1 (2039) 5½-2½
1. Ton van der Heijden (2280) – Marijn den Hartog (2182) 1-0
2. Henk van der Poel (2226) – William Gijsen (2147) 1-0
3. Ewoud de Groote (2208) – Robert van Rekom (1964) 1-0
4. Jesper de Groote (2189) – Arjan van der Leij (2053) ½-½
5. Mark Grondsma (2113) – Dana Verheij (1846) ½-½
6. Timon Brouwer (2056) – Wim Pool (1990) ½-½
7. Frans Borm (2111) – Niels Mijnster (2155) 0-1
8. Rein Brouwer (2093) – Jorik Klein (1971) 1-0
