Nadat we in ronde 7 met ruime cijfers (5½ – 2½ ) hadden gewonnen van Zuid-Oost United 1 deden we nog volop mee in de race om het kampioenschap. We stonden slechts 2 matchpunten en 2½ bordpunt achter Caissa (nr 1), welke wij nog in de laatste ronde zouden ontmoeten. We hadden het dus nog allemaal in eigen hand. Wel was het belangrijk dat wij met ruime cijfers van Paul Keres 5 zouden winnen in ronde 8 om het gat in bordpunten te dichten.
Versterkt met Eddy van de Velden en Florian Wagener traden we aan in de thuiswedstrijd tegen Paul Keres 5. Ik kwam rond 16:00 uur binnen en hoorde van Eddy dat het inmiddels 1-1 stond. Hij zelf was remise overeengekomen. Na zijn f4 opening kreeg hij het antwoord f5 en daarna wist hij het vervolg niet meer. Na een wat mindere voortzetting kon zijn tegenstander eeuwig schaak forceren (of Eddy moest materiaal en een mindere stelling accepteren).
Iskander hield na een flinke afruil een gelijkwaardig toren eindspel over dat voor beide partijen weinig perspectief bood. Iskander koos toen voor de veilige optie; remise.
Er waren dus nog 6 borden bezig, maar een half uur later waren ze allen afgelopen.
Herman had een eindspel met ongelijke lopers, waarbij zijn tegenstander bijna een toren van Herman insloot. Hij moest het secuur spelen en wist na een torenruil 2 pionnen te winnen en een doorbraak te forceren (2-1).
Ruben had een lastige stelling en moest een koningsaanval zien tegen te houden. Dit lukte prima en nadat de meeste dreigingen waren gepareerd probeerde zijn tegenstander toch nog een doorbraak te forceren, waarbij hij een toren liet instaan. Nadat bleek dat de aanval niet door sloeg kon zijn tegenstander snel opgeven (3-1).
Theo had een mooie stelling bereikt waarbij hij 2 verbonden vrijpionnen door het centrum kon laten marcheren richting de overkant. Het tegenhouden van die pionnen kostte zijn tegenstander te veel materiaal waardoor hij als snel kon opgeven (4-1).
Tom had in de opening een pion gewonnen, toen ik kwam kijken was dit inmiddels opgelopen tot 2 pionnen en een stuk. Dit was voor Tom een koud kunstje om af te maken. Zijn tegenstander speelde nog wel lang door en had wel eerder mogen opgeven (5-1).
Florian stond inmiddels ook riant (tegen een tegenstander zonder rating) met 2 pionnen voorsprong. Dit wist hij op zijn gebruikelijke en solide wijze naar een overwinning te brengen (6-1).
Kees Jan van Dolder stond ook materieel voor 2 pionnen, maar zijn tegenstander had gevaarlijke counter kansen. Een zeer actief loperpaar ondersteund door een toren, brachten Kees Jan in de problemen. Nadat hij volledig misgreep en een paard verloor zonder enige compensatie restte hem niks anders dan opgeven. Dit bracht de einduitslag op 6-2.
Nu was het afwachten op de uitslag van Caissa (nr 1) – LSG 4 (nr 3).
Traditiegetrouw gingen we de laatste thuiswedstrijd met het hele team (11 man!) uit eten bij Grande Selene, waar Tom ons voor had uitgenodigd. Tijdens het eten kregen we door dat LSG 4 met 4½ – 3½ had gewonnen van Caissa. Achteraf blijkt LSG gebruik te hebben gemaakt van een tactische opstelling. De 4 zwakste spelers zaten op bord 1-4 en moesten tegen de 2000+ spelers proberen de remise te houden. De 4 sterkste spelers moesten vervolgens het verschil maken op de laatste borden, dit pakte uiteindelijk wonderwel goed uit voor LSG.
Hierdoor staan wij na ronde 8 exact gelijk met Caissa met evenveel matchpunten als bordpunten. Het bizarre feit is dat we in de laatste ronde tegen elkaar mogen uitvechten wie de sterkste is.
Met nog slechts 1 ronde te gaan is er een uiterst spannende stand ontstaan, waarbij er nog 3 teams kans maken op het kampioenschap: BSG 2, Caissa 3 en LSG 4.
De laatste ronde heeft de volgende spannende wedstrijden in petto: Caissa(1-2) – BSG(1-2) en LSG (3) – de Amstel (4). LSG kan er met de buit vandoor gaan indien Caissa en BSG tegen elkaar gelijk spelen. Indien LSG dan niet wint, wordt de kampioen bepaalt door vanaf bord 8 de laatste bord(en) door te strepen net zolang totdat 1 van beide teams een voorsprong heeft.
