Onze directe concurrent om de titel in klasse 2C, de club met de lange sponsornaam uit Schagen, stond na vijf rondes een punt boven ons, maar zou in ronde 6 vrij zijn. Na een overwinning in ronde 6 zouden wij aan kop van de competitie staan. We spelen dit jaar een merkwaardige competitie met negen clubs, waardoor er steeds een team niet speelt. Het gevolg is dat de ranglijst niet klopt. Twee teams kunnen bijvoorbeeld hetzelfde aantal matchpunten hebben, maar als één van de twee een wedstrijd meer heeft gespeeld, betekent dat weinig. Het leidt tot een rommelige en scheve competitie. Van die negen teams degraderen er dit jaar ook nog eens drie of vier. Normaalgesproken zijn er met tien teams acht teams veilig, maar nu met negen maar vijf!
Door Rein Brouwer
In Veenendaal gingen we dus voor de eerste plek. Veenendaal is echter één van de mogelijke degradanten. Voor hen stond er dus ook veel op het spel. Op de eerste vier borden zaten hun spelers met de hoogste rating. Op de onderste vier borden zaten hun sterkere spelers tactisch op 7 en 8, om daar een punt te pakken. De mindere goden mochten op de borden 5 en 6 een halfje weg te snoepen. De opzet leek aanvankelijk te lukken voor Veenendaal. Binnen twee uur stonden ze met 3-0 voor! Op bord 2 verloor Ewoud als eerste met zwart. Een aantal onnauwkeurigheden leidden tot een stelling waarin een kleine fout al fataal zou zijn. En die kwam er: 1-0 voor de Veenendalers.
Timon (7) kwam in zijn partij vlak na de opening een kwaliteit voor. Zijn tegenstander speelde vanaf dat moment scherpe zetten die hem positioneel redelijke compensatie gaven. Nadat Timon een naderende aanval op zijn koningspositie onderschatte en in plaats van te consolideren zelf op zoek ging naar een breekzet om de winst binnen te harken, blunderde hij door een beslissende tactische combinatie van zijn tegenstander de partij weg: 2-0!
Ton (1) ging optimistisch aan de gang met een lange rokade en maakte de stelling echt interessant met een loperoffer. Zwart nam dit echter niet aan en speelde een geraffineerde tussenzet (oeps!). Daardoor moest Ton alle schepen achter zich verbranden. Hij offerde vervolgens nog loper, een toren en een paard. Zwart moest nog flink uitkijken, maar hij had zoveel materiaal meer dat hij van alles kon terug offeren en winnen: 3-0!
Ook al zijn drie nullen tamelijk harde cijfers, toch raakten de andere spelers van ons team niet van slag. Dat zegt ook iets over de kracht van ons team dit jaar. Of we nu voor een tactische opstelling kiezen of voor een opstelling op rating, we weten iedere keer voldoende bordpunten te scoren. Daarmee zijn we voor ieder team een geduchte tegenstander. In Schagen sidderen ze waarschijnlijk nog steeds na, nadat ze tegen ons wegkwamen door een black-out op het verkeerde moment aan onze kant.
Het was in Veenendaal intussen tijd om onze broek op te hijsen, onze mouwen op te stropen en onze tanden te ontbloten! Mark (5) ging ons voor op de goede weg. Zijn tegenstandster speelde een prima partij, maar moest na een gemiste tactische wending de handdoek direct in de ring gooien. Zij verloor een stuk of een kwaliteit zonder compensatie. Misschien een beetje simpele overwinning, maar wel een hele belangrijke. Of zoals onze teamleider verzuchtte: ‘we leven nog’: 3-1.
Henk (3) speelde een variant waar hij het afgelopen seizoen twee keer succesvol mee was. Dit keer werd hij echter al vroeg in de opening verrast door een weinig gespeelde zet. Door een iets te actieve reactie gaf Henk het openingsvoordeel weg. Er volgde snel een afwikkeling waarbij veel stukken van het bord gingen. Het lopereindspel dat overbleef stond iets minder, maar Henk wist het met nauwkeurig verdedigen te houden. Op de 48e zet, met allebei nog een loper en twee pionnen over, werd er remise overeengekomen. Daarmee bleven we in de race: 3½-1½
Judit (6) bracht ons dichter bij een positief einde van de middag. Na een dubieuze openingsvariant waarin wit niet de winnende lijn kon vinden, kreeg zwart een ideale opstelling met een extra pion. Beide spelers gebruikten veel tijd voor het begin van de partij waardoor ze nog twintig zetten in tijdnood moesten spelen tot de eerste tijdcontrole. Daarna had wit genoeg tegenspel om remise te maken, maar hij miste een tactische slag waardoor Judit de partij alsnog in haar voordeel wist te beslissen: 3½-2½.
Rein (8) bracht de match in evenwicht. Zijn tegenstander had veel tijd nodig om een plan te bedenken. Dat plan leek gevaarlijker dan het was. Rein kwam met een klein plusje uit de verwikkelingen. Het resterende toren en pionneneindspel kostte zijn tegenstander opnieuw veel tijd. Uiteindelijk maakte wit een beslissende fout. Rein bracht zijn pion naar het promotieveld zonder dat wit daar nog iets tegen kon doen. Achteraf gezien moest Rein wel winnen deze zaterdag. We speelden in een gebouw van de kerk. Op de parkeerplaats van de kerk was een plaats gereserveerd voor ‘de predikant’, waar we de auto neer gezet hebben. En alsof dat nog niet voldoende was, speelden we in een zaal waarvan de muren vol hingen met kleurrijke reproducties van Bijbelverhalen. Laten we zeggen dat Rein een thuiswedstrijd speelde: 3½-3½.
Jesper (4) had geen hogere macht nodig, die vertrouwde op zijn kalmte in tijdnood en zijn vermogen om te blijven rekenen. Het bleef spannend tot het laatst. Een beetje te spannend, want er waren meerdere momenten dat Jesper had kunnen verliezen. Het was een moeilijke partij voor beide spelers, waarbij Jesper het hoofd koel hield en onze winst veiligstelde: 3½-4½! Voor de poorten van de hel weggesleept, zou je kunnen zeggen. Maar misschien zijn we gewoon heel sterk als team.
Veenendaal (2143) – BSG (2163) 3½-4½
1 Stefan Bekker (2280) – Ton van der Heijden (2293) 1-0
2. Etienne Goudriaan (2306) – Ewoud de Groote (2240) 1-0
3. Joost Offringa (2261) – Henk van der Poel (2150) ½-½
4. Tijmen Kampman (2243) – Jesper de Groote (2171) 0-1
5. Marcella Gunther (1901) – Mark Grondsma (2143) 0-1
6. Matthijs van Dodeweerd (2022) – Judit Clopés (2142) 0-1
7. Luuk de Man (2040) – Timon Brouwer (2041) 1-0
8. Erik van den Dikkenberg (2092) – Rein Brouwer (2125) 0-1
