Op papier weer een zware tegenstander uit Utrecht. Met het voltallige team trokken we zaterdag naar het Rode kruisgebouw op de Koningsweg in Utrecht. Vanwege een planningsprobleempje, kwam de zaal een kwartiertje later vrij en moesten we dus nog even geduld hebben. Konden we mooi nog even aan de teamspirit werken onder het genot van een heerlijk bakje koffie van slechts 1 euro, waar vind je dat nog.
Het zaaltje was snel op orde en we speelden op dezelfde borden en stukken als bij BSG dus dat voelde vertrouwd aan.
Zelf was ik als eerste klaar, de opening kwam ik goed uit, maar langzaam zag ik mijn voordeel verwateren. Uiteindelijk koos ik voor zetherhaling, zodat ik me kon focussen op de overige partijen van het team. Vlak na mij was de partij van Kees afgelopen. In tegenstelling tot mij was hij wel tot het eindspel gekomen, maar bij een stand van ieder een toren en 4 pionnen werd de vrede getekend.
Eddy bracht ons op voorsprong er kwam een hele scherpe variant van het Schots op het bord, waarin Eddy eerst nog verzuimde om een stuk te winnen. In het vervolg overzag zijn tegenstander een combinatie met een aftrekschaak, zie stelling hieronder:
Dit kostte hem zijn Dame en later ook de partij; 1 – 2.
Hierna ging het mis met Johan. In het middenspel werd een stuk van Johan opgesloten. Hij kreeg hier nog wel 3 (vrij)pionnen voor terug, dus niks aan de hand zou je zeggen. Echter verloor Johan later ook nog een kwaliteit. Dit was teveel van het goede, nadat de vijandelijke dame zijn stelling binnen kwam en ook nog wat pionnen en een toren op snoepte was ze volgevreten en kon ze het volle punt noteren; 2-2.
De overige vier borden stonden er niet slecht voor: Rik op bord 1 had een meer dan gelijkwaardige stelling bereikt. Met het loperpaar in het middenspel rook hij bloed. Paul (bord 3) had inmiddels een paard van zijn tegenstander ingesloten. Deze had wel wat compensatie, 2 pionnen en de koning van Paul stond ook een beetje op de tocht. Rob Tijssens had weliswaar een pionnetje meer, maar zijn tegenstander had het initiatief. Als laatste had Jeroen een stuk gewonnen, maar daar stonden wel 2 ver doorgedrongen pionnen tegenover. Door de aanwezigheid van ongelijke lopers kon Jeroen deze pionnen prima blokkeren en mocht ie een overwinningsplan gaan bedenken.
Rob kwam toen naar mij toe met de vraag of hij remise mocht aanbieden. Aangezien hij weinig te vrezen had en ik de andere stellingen niet helemaal vertrouwde vroeg ik hem nog even door te spelen. Een half uurtje later zag het er wat rooskleuriger uit op de andere borden en kon Rob alsnog de vrede tekenen; 2½ – 2½.
Rik had inmiddels een klein aanknopingspunt gevonden en toen zijn tegenstander de verkeerde kant op ging met zijn koning was de pion van Rik niet meer te houden; 3½ – 2½.
Bij Jeroen leek het erop alsof hij er niet doorheen zou komen. Zijn tegenstander zou kunnen afwikkelen naar een eindstand waarin Jeroen met alleen P+L zou eindigen. Dit zou een pittig klusje worden voor Jeroen. Gelukkig koos zijn tegenstander ervoor om zijn loper tegen het paard te ruilen. Nu kwamen er weer nieuwe mogelijkheden voor Jeroen. Nadat zijn tegenstander het verkeerde veld koos met zijn koning, was de remisehaven voor hem uit het zicht en kon Jeroen probleemloos afronden; 4½ – 2½.
Dat dit een belangrijke overwinning was zou pas later blijken. Paul was namelijk nog in een zwaar gevecht bezig. Zijn tegenstander had zijn eigen koning op een veilige plek kunnen posteren en met zijn Dame en toren nam hij voortdurend de koning van Paul onder vuur. Paul kon alles prima keepen, maar kon ook geen initiatief tot een tegenaanval ontwikkelen. Juist toen Paul dacht dat hij kon losbreken en zich kon permitteren om met een verdedigend stuk ten aanval te gaan, bleek dat fataal. Na meerdere schaakjes liep de koning van Paul uiteindelijk vast; 4½ – 3½.
Uiteindelijk konden we dus huiswaarts met een prima overwinning op een sterk team.
