Nadat het tweede team in de zesde ronde had verloren van Almere 2, kondigde ik aan dat BSG 2 op trainingskamp ging. We hebben inderdaad een rustige plek gevonden waar wij niet werden afgeleid en met een gunstig klimaat zodat geen van ons last kreeg van griepjes en koudjes. Zoals verwacht steunde het bestuur dit initiatief. Zonder morren was er een flink budget beschikbaar. Reis- en verblijfkosten werden vergoed, alleen was er nog enig gesteggel over de barrekening. Deze viel veel hoger uit dan begroot. Het tweede blijft namelijk in conditie door matig te eten en voldoende te drinken. Voor die barrekening is een compromis gevonden, zodat bijna iedereen op 2 maart fris en scherp begon aan de uitwedstrijd tegen De Rode Loper uit Utrecht.
Door Ruben Hilhorst
Bijna iedereen, want de teamcaptain had geen rekening gehouden met het risico van de overgang van het tropische trainingskamp naar het Nederlandse weer. Kees Jan was hiervan het slachtoffer en hij meldde zich ziek af. Gelukkig hadden we met Florian een sterke invaller.
Net als in de vorige ronde was Theo als eerste klaar. Na een uur wachten kon hij het punt noteren, omdat zijn tegenstander niet op kwam dagen. Ook de volgende drie punten kwamen vrij snel binnen. Florian speelde met zwart, maar daarvan was niets te merken. Hij zette de opening actief op en al snel had hij druk op d4. De partij was snel voorbij toen Marcel Scholten zijn koning op f2 zette en Florian de stand met …f7-f5 openbrak.
Ook Frans kwam met zwart prima uit de startblokken. Henk Dissel speelde de opening niet nauwkeurig en de zwarte stukken vlogen naar actieve velden. De witte damevleugel bleef onderontwikkeld en veld c3 was zwak. Frans zette er een paard neer dat wit niet kon laten staan wegens kwaliteitsverlies en niet kon slaan omdat zwart een sterke vrijpion kreeg. Ten slotte had ook Herman een goede start. Seth van der Vegt zette de opening scherp, maar enigszins dubieus op. Herman kende het juiste plan tegen de zwarte opstelling en sloot de zwarte loper in. Daarna was de partij snel over. Zo had BSG 2 een vliegende start met een 4-0-tussenstand.
De andere vier partijen duurden langer. Ruben Hilhorst had in het middenspel een pion gewonnen, maar Martijn Eefting had compensatie. Op zet 41 bood Ruben remise aan in de wetenschap dat daarmee twee matchpunten binnen waren. Het aanbod werd geaccepteerd toen Martijn te horen kreeg dat BSG 2 intussen al 5-0 voorstond. Aan de tafel achter Ruben had Rob namelijk gewonnen van René de Korte! Dat was een verrassing, omdat Rob al een poos lang een slecht tot verloren dubbel toreneindspel verdedigde. Maar zijn tegenstander gaf Rob eerst kans gelijk te komen en bleef daarna op winst spelen waarna Rob zijn kansen pakte (5½-½).
De laatste twee partijen waren boeiende gevechten. Tom en Daniel Weise speelden een interessante partij waarin soms wit en soms zwart iets beter stond. Uiteindelijk kwam ook hier een dubbel toreneindspel op het bord dat remise werd. Ruben Piël verloor met wit van Thom Zwamborn. De opening ging gelijk op, maar daarna speelde zwart het handiger en profiteerde van gaten in de witte stelling. Uiteindelijk kwam er een eindspel op het bord van wit paard tegen drie zwarte verbonden vrijpionnen dat niet te houden was.
Een kleine domper op de feestvreugde was de nederlaag van BSG 3 tegen de reserves van De Rode Loper. Heren, ga op trainingskamp!
De Rode Loper (1907) – BSG 2 (1962) 2-6
1. Martijn Eefting (1980) – Ruben Hilhorst (1971) ½-½
2. Henk Dissel (1911) – Frans Borm (2081) 0-1
3. Seth van der Vegt (1945) – Herman van Engen (1990) 0-1
4. Marcel Scholten (1865) – Florian Wagener (1925) 0-1
5. Thom Zwamborn (1896) – Ruben Piël (1976) 1-0
6. Daniel Weise (1912) – Tom de Ruiter (1966) ½-½
7. N.O. – Theo Slisser (1914) 0-1R
8. René de Korte (1843) – Rob Disselhoff (1876) 0-1
