Deze Twentse uitspraak vrij vertaald: “Als je het eerste knoopsgat mist, krijg je de blouse niet meer dicht”. Wat betekent: als je in het begin een fout maakt, komt het niet meer goed.
Vaak geldt dit ook voor een schaakwedstrijd. Soms kies je een verkeerde opening waar je direct spijt van hebt na een paar zetten. Soms is er gekozen voor een verkeerde opstelling van spelers in een teamwedstrijd die geheel verkeerd uitpakt. Deze dag niets van dit alles. Alles pakte goed uit en we hebben veel profijt gehad van de gekozen strategie. Een dikke pluim voor Timon! Er was wat gehusseld met onze spelers, maar dat gold net zo goed voor onze tegenstander van vandaag: SG Max Euwe.
Door Ton van der Heijden
Deze zaterdag stond onze verste uitwedstrijd van dit seizoen op het menu en dat betekent vroeg vertrekken. Gelukkig ging alles heel voorspoedig en nadat we de Grolschfabriek waren gepasseerd (met een reclametekst onder een flesje Grolsch: “weer rap op hoes an”) wisten we dat we dicht bij het buurthuis en thuishonk ‘t Ni-je Terphoes van Max Euwe waren.
Als we richting Enschede gaan denk ik altijd onbewust aan alle slachtoffers (meer dan 20 doden) van de vuurwerkramp van 13 mei 2000. Die week erna speelde Magnus BSG (toen nog gesponsord en spelend met een “huurlegioen” aan grootmeesters en meesters) tegen ESGOO (Enschede) en leed een vreselijke 8-2-nederlaag.
Terug naar het heden.
De eerste helft van de middag stroomden er 5 halfjes binnen, maar niet zonder strijd. Henk was als eerste klaar. Na de Siciliaanse opening zag het er gunstig uit voor wit vanwege een zwakke pion op a6. Zwart wist echter via de c-lijn voldoende tegenspel te krijgen tegen wits zwakte op c2. Na ruil van beide pionnen bleef een volkomen gelijk eindspel over en werd op zet 36 de vrede getekend.
Rein werd verrast in de opening en kreeg een tegenstander die hem regelrecht naar de strot vloog. Zijn tegenstander nam allerlei positionele zwaktes voor lief om maar een aanvalsstelling te krijgen. Rein reageerde uitstekend en leek vanwege die zwaktes in het witte kamp in het voordeel te komen. Een mooie positionele overwinning leek me goed mogelijk. Had Rein de enige witte tactische dreiging uit de stelling gehaald dan had wit een zware pijp moeten roken. Zwart had met een mooie profylactische koningswandeling de koning in veiligheid kunnen brengen en wit in zetdwang kunnen brengen. In plaats daarvan speelde hij 28….b5 (om de breekzet c4 te voorkomen) waarna wit zijn tactische troef een torenoffer op d5 kon spelen met remise door eeuwig schaak als resultaat. Wel merkwaardig is dat de witspeler na 28…b5 wel 20 minuten bleef rondlopen voordat hij tot 29.Txd5+ besloot.
Judit is een van de backbones van het team en wij kunnen altijd op haar rekenen. Zij beschikt tijdens een schaakpartij over een geweldige concentratie. Die instelling heb ik eigenlijk alleen maar bij iemand als Ivan Sokolov gezien. Indrukwekkend om te zien voor iemand die vaak rondloopt, zoals ondergetekende. Judit had deze wedstrijd wederom zwart en dan ben je afhankelijk van wits openingskeuze. Dat werd een soort Colle/Zukertort en dan wordt het lastig om met zwart op winst te spelen. Dat geldt trouwens ook voor wit. Judit had echter geen enkele moeite om het gelijk te houden. Na een herhaling van zetten werd de vrede getekend. Een correcte partij.
De vierde remise kwam op naam van Timon. En wat voor een! Het vuurwerk spatte ervan af (ik geef toe dat dit een wrang grapje is in Enschede). Een ongelooflijk spannende partij. Het leek dat zwart wits aanvalspogingen goed had opgevangen en in het voordeel zou komen. Dat was schijn zoals Timon aantoonde.
Kijk naar de volgende stelling. Kan wit hier nog een aanval opzetten? Laat dat maar aan Timon over!
De vijfde en laatste remise kwam op naam van mijzelf. Ook na een boeiende partij. Nadat ik mijn voordeel had verspeeld, onderschatte ik het tegenspel van zwart en kwam met de rug tegen de muur te staan in een eindspel. Het toreneindspel bevatte echter een verrassende tactische wending die de zwartspeler niet zag aankomen. Zie diagram na zwarts 36…g6?
Na al deze remises vielen de volle punten in ons mandje. In deze volgorde: Mark, Jesper en Ewoud.
De partij van Mark was krankzinnig en niet te volgen voor de buitenstaander. De tegenstander van Mark viel op door zijn zeer snelle spel. Dat zou ook zijn ondergang worden. Hij miste door zijn snelle spel de nodige finesses. Nadat wit met paard en loper zwarts stelling kon binnendringen verbruikte Mark zeer veel bedenktijd. Op zet 16 had Mark nog 20 minuten en op zet 20 nog 10 minuten! Volgende keer maar iets betere tijdsindeling Mark! Tip van Ton: reken minder uit en vertrouw op je intuïtie en neem meer praktische beslissingen. Tijdnood is meestal blundertijd. Dat is niet te vermijden. Ondanks deze tijdnood wist Mark nog de juiste zetten te spelen. Bewonderingswaardig. In grote tijdnood van Mark dacht zijn tegenstander 10 minuten na en produceerde op zet 40 een gigantische grafzet waarmee hij zijn eigen koningsstelling opende. Alles ging daarna verkeerd (“Alle proemen in n drek” zeggen ze in Enschede).
De wijze waarop Jesper zijn tegenstander wist te vloeren was indrukwekkend. Zijn gekozen opzet van “de muur” was op een historisch moment gekozen. Exact 35 jaar geleden was een historische dag in het voormalige DDR en het Oostblok. Op 9 november 1989 viel de muur en wordt die datum sindsdien gezien als het einde van de Koude Oorlog. De “Ossies” hadden eindelijk hun vrijheid terug.
Na de val van de muur kreeg de West-Duitse popgroep Scorpions met “Wind of change” een wereldhit.
Er is een sterk gerucht dat de inlichtingendienst CIA deze wereldhit had geschreven om de ineenstorting van de Sovjet-Unie te bespoedigen (door softpowerdiplomatie). De Scorpions mochten zelfs optreden voor Gorbatsjov. The rest is history. De Sovjet-Unie viel uiteen. Zou het verhaal van de CIA echt waar zijn? Soms moet je een mooi verhaal niet kapot willen rechercheren. Uiteraard is hier ook een podcast over gemaakt (van maar liefst 8 afleveringen)! Boeiende materie.
Het zou mooi zijn als er vandaag de dag weer zo’n lied zou zijn. De tijd is er rijp voor.
“De muur” was altijd een koosnaam voor Artoer Joesoepov. Deze alleraardigste reus was altijd een heel moeilijk te kloppen man (vraag dat maar aan Jan Timman). Ik stel voor dat we vanaf nu deze geuzennaam aan Jesper gaan geven!
Nadat Jesper de angel uit de witte stelling trok met een kwaloffer kon hij met zijn gecentraliseerde paard op d4 en zijn muur aan vrijpionnen een verdiend punt scoren.
De witspeler zat er bij en keek ernaar met zijn logge toren.
Ewoud was in zijn nopjes om na lange tijd weer terug te zijn in 053. Hij voelde zich meteen thuis in het buurthuis! Ewoud zette de partij met een tegengestelde rokade agressief op. Wat mij opviel was dat zwart akelig passief speelde en niet over de helft van het bord kwam. Eerst leek het er op dat wit in een aanval zou winnen, maar Ewoud koos voor een praktische oplossing en kreeg groot voordeel in het eindspel toen hij met zijn torens op de e- en c-lijn kon binnenkomen. Dat resulteerde in materiaalwinst van 2 pionnen. Toen vond zijn tegenstander het welletjes.
Eindstand 5½-2½ op het scorebord, zonder een verliespartij!
SG Max Euwe (2190) – BSG (2164) 2½-5½
1. Rob Bertholee (2290) – Timon Brouwer (1985) ½-½
2. Fabian Stotyn (2163) – Rein Brouwer (2141) ½-½
3. Frank Kroeze (2394) – Ton van der Heijden (2288) ½-½
4. Raoul van de Oudeweetering (2167) – Jesper de Groote (2207) 0-1
5. Dinant Postma (2136) – Ewoud de Groote (2231) 0-1
6. Paul Bierenbroodspot (2102) – Judit Clopés Llahi (2163) ½-½
7. Peter Bolwerk (2145) – Henk van der Poel (2211) ½-½
8. Jasper Kamphuis (2125) – Mark Grondsma (2089) 0-1
De verste uitwedstrijd van dit seizoen hebben we er op zitten. De rest kan nu alleen maar meevallen. Over twee weken alweer een KNSB-wedstrijd. Dan ontvangen we het tweede team van Max Euwe.
