Op 28 en 29 oktober 2024 werd de regio Valencia geteisterd door een koudeput (DANA). Een orkaanachtige storm met extreem veel regen, onweersbuien en zware windstoten. Ook nog veel gebarsten waterleidingen en rioolbuizen. Ongeveer 230 doden zijn geteld, gevonden op stranden, in parkeergarages, in flatgebouwen en in verongelukte auto’s op zwaar beschadigde snelwegen.
Door Rob Disselhoff
Op de A7 van Valencia naar Alicante was een heel stuk wegdek van 4 rijbanen breed 300 meter lang en 40 meter breed tot op een diepte van 10 meter volkomen weggeslagen. Er was wel snel een omlegging gemaakt. Overal zie je nog grote plassen, weggeslagen stukken vangrails, modderpoelen en zwaar beschadigde bruggen. Er is een tekort aan mankracht, te weinig geld en te veel andere prioriteiten.
Vanavond hoorde ik in de kroeg, waar anders, dat de grote baas van Valencia niet meer buiten durft te komen maar wel lekker tot juni 2025 aanblijft op zijn pensioen en andere emolumenten veilig te stellen. Er waren op maandag 28 oktober 2024 al heel vroeg vele meldingen van het komende noodweer binnengekomen maar meneer zat aan de lunch en had niets gedaan. Het volk is nog steeds razend en nu hij nog gewoon blijft zitten helemaal.
Het schaken is inmiddels in de Interclubs, zeg maar de KNSB-competitie, gevorderd tot de laatste ronde. Dama Roja had goede kansen op het podium maar niet op cruciale momenten in de sterkste samenstelling spelen brak ze lelijk op.
Onze buurman is inmiddels bezig zijn omgevallen muren met hekken te restaureren. Het onkruid staat tot heuphoogte. Ons huis heeft op 800 meter hoogte weinig schade geleden. Alleen wat gebroken plantenbakken en afgewaaide dekmatten. Wel moeten we iedere dag over een klein met zand versterkt bruggetje om in de bewoonde wereld te komen. Geen verlichting, geen bewegwijzering en veel kuilen.
Wie dacht schade te kunnen declareren kwam bedrogen uit. Weer uit de kroeg kwam, koud van de tap, het nieuws dat verzekeraars maar hooguit 30% van de schade gingen vergoeden. Er waren ook meldingen van malafide klusjesmannen die je huis en dus je bankrekening wel even kwamen “opknappen”.
In de kroeg is alles nog steeds vloeibaar. Onze vriendengroep van ruim 30 mensen van allerlei nationaliteiten komt iedere vrijdagavond trouw bijeen om de polsen soepel te houden. We praten inmiddels een soort Europees Esperanto aangevuld met wat Papiamento en Valenciaans. Over de tobbers van de gelijknamige voetbalclub wordt niet gesproken. Alle goede spelers zijn verkocht. No goals, no win.
De Boardroom, zoals het clubje zichzelf noemt, heeft drie door de eigenaar gereserveerde tafels in een verwarmde tent. Er worden alleen geen notulen gemaakt. De vrouwelijke obers hebben het druk. Knap spul dat wel. Maar verder is alles goed. Het zonnetje schijnt weer regelmatig, de meeste bewolking is weg en het regent nog maar sporadisch, DANA volente.
