Na twee achtereenvolgende seizoenen te zijn gepromoveerd, is het tweede team in de hoofdklasse SOS helaas ook in de zevende ronde niet in staat gebleken wedstrijdpunten te scoren. Daarmee is voortijdige degradatie een feit, maar ook bij winst hadden we dat niet meer in eigen hand gehad. Dat wil echter niet zeggen dat er op die vermaledijde wedstrijdpunten geen kansen waren, en ook deze keer zag het halverwege de avond toch redelijk goed uit.
Door Bert Balke
Op bord 5 kon bovengetekende een snelle winst binnenhalen door een beetje een valstrik. Op de 11e zet besloot mijn tegenstander om het witte paard op e5 om een verklaring te vragen.
De zet 11…Pf6-d7 verdient echter twee vraagtekens vanwege het antwoord 12.Pxf7! en het paard kan niet goed genomen worden vanwege 13.Pg5+ met mat of damewinst. In de partij werd het paard genomen en een zet later opgegeven.
Op bord 3 ging het snel de andere kant uit. Invaller Alic kwam een kwaliteit achter, verzette zich maar kon niet voorkomen dat de toren op de tweede rij te machtig werd.
Inmiddels werd op de eerste twee borden door BSG driftig pionnen geofferd. Op bord 1 kreeg Rik veel initiatief voor de pion. Zijn tegenstander kon eigenlijk de koning niet goed wegkrijgen uit het centrum. Tegen de tijd dat dat wel lukte werd zijn dame ingesloten en dat kostte een stuk en de partij. Mooie prestatie van Rik (‘uit het boekje’) die hieronder wordt weergegeven.
Op bord 4 kreeg Bert Kieboom met zwart een ingesloten loper op f8. Hij ging met de dame op avontuur, maar die werd echter ingesloten na een tactische wending. Hij kreeg er op de een of andere manier twee torens voor terug, waarvan er een helaas verloren ging. De stelling werd geopend, wat meer kansen gaf op actief spel met gebruik van zijn voorraad pionnen, maar helaas was de dame toch te sterk.
Op bord 7 was Beat met wit bezig om alle zwarte stukken op de damevleugel te houden met uitzondering van een toren, en vervolgens een koningsaanval te beginnen op de andere vleugel. Het zag er veelbelovend uit. Zwart offerde een paard (het leek op paniek, was ook zwaar in tijdnood). Uiteindelijk werd het afgewikkeld naar een eindspel met een pion achter maar nog steeds zware tijdnood voor de tegenstander. Een remisevoorstel werd afgeslagen en snel daarna ging er wat mis, zodat een zwarte toren en dame ineens op de witte koning af konden gaan. Dit bleek een fatale combinatie van krachten.
Jeroen kwam, zoals gezegd, op bord 2 ook een pion achter, maar investeerde ook veel tijd in op zich een mooie drukstelling. Zijn drukstelling bleef lang in stand maar het kostte alle pionnen van de damevleugel. Samen met de tijdnood was het te veel.
Op bord 6 speelde Melchior een degelijke partij en kwam iets onder de druk uit maar had wel een paard tegen een loper in een redelijk open stelling. Uiteindelijk werd het remise waarmee het opnieuw een verloren wedstrijd was.
Op bord 8 had Cees te maken met een sterk centrum maar stond wel een pion voor. Uiteindelijk ging er iets mis en kwam er een pion op de voorlaatste rij, wat uiteindelijk beslissend was.
Al met al had er veel meer in gezeten, net als een aantal keer eerder dit seizoen. Misschien is een verschil met vorig jaar het afdwingen van geluk? Wellicht kunnen we in de komende wedstrijden nog van ons afbijten. Maar het is ook zo dat met twee teams in de hoofdklasse is ook wel een beetje sprake is van een uitdaging.
ESV (1907) – BSG 2 SOS (1791) 5½-2½
1. Sjoerd Meijer (1932) – Rik Weidema (1795) 0-1
2. John Riksen (2024) – Jeroen Olislagers (1756) 1-0
3. Bart Koeweiden (1901) – Hidajet Alic (-) 1-0
4. Diederic ’t Hooft (1983) – Bert Kieboom (1825) 1-0
5. Cor van Ingen (1867) – Bert Balke (1856) 0-1
6. Martin Roseboom (1872) – Melchior Brandenburg (1818) ½-½
7. Edwin Groen (1825) – Beat Scheidegger (1709) 1-0
8. Ronald Klaassen (1852) – Cees Beijen (1779) 1-0
