BSG heeft met het kleinst mogelijke verschil van hekkensluiter Schaakwoude gewonnen en is op de vierde plaats geëindigd in klasse 2A.
De wedstrijd BSG – Schaakwoude is niet een wedstrijd waar nog vaak over nagepraat zal worden. Zelf ben ik met mijn gedachten nog steeds bij die wedstrijd van zondag, toen Ajax de champagne al kon proeven. Met Feijenoord op voorsprong tegen PSV hoefden ze alleen nog maar van NEC te winnen om het kampioenschap binnen te halen. Totdat de Eindhovenaren er even drie in schoten. Hoewel uitdoelpunten in Europees verband al een tijdje niet meer dubbeltellen, deden deze dat zeker wel. Het was alsof Ajax er ook drie had geïncasseerd. Met lood in de schoenen verschenen de Ajacieden aan de aftrap, om vervolgens geen pepernoot te raken en roemloos te verliezen. De eens zo zekere titel staat plotseling op losse schroeven.
Dat de uitslag van een wedstrijd waar je zelf geen enkele controle over hebt, zo in de koppies doorwerkt, zou natuurlijk niet moeten kunnen. Hopen op een misstap van de concurrent is sowieso nogal zwak. Op cadeautjes moet je niet rekenen in de topsport! Zelfs in de tweede klasse van de KNSB-competitie, het niveau waarop BSG voor het derde opeenvolgende seizoen actief is, worden die amper uitgedeeld. De kampioenen winnen steeds bijna zonder haperingen al hun wedstrijden. Eerst was VAS te sterk, daarna dat team met die moeilijke naam uit Schagen en nu Philidor Leeuwarden, dat bij het ingaan van de ronde al met 63 velden kampioen was en tegen Max Euwe 2 geen fout maakte. Gefeliciteerd en tot over twee seizoenen! Dan hopen we jullie iets beter partij te kunnen bieden.
Heel wat minder succesvol was het andere Friese team, Schaakwoude uit Damwoude of Damwâld zoals ze in Fryslân zeggen, een dorp dat ongeveer 15 kilometer ten noordoosten van Leeuwarden ligt. Het noordelijkste team uit klasse 2A had al haar wedstrijden verloren en stond dus stijf onderaan. Een ideale tegenstander derhalve voor BSG om een matig gespeeld seizoen nog wat glans te geven. De scherpte is er bij BSG echter al een hele tijd van af. Kennelijk zijn de koppies toch een beetje gaan hangen toen de titel er niet meer in zat.
Achterafgezien was het na de nederlaag tegen Philidor in de tweede ronde al klaar, omdat de Friezen daarna slechts één matchpunt lieten liggen. En de extra promotieplaats dan? Ook daar had BSG niet op hoeven hopen. In klasse 2B speelden Purmerend en Amsterdam Berserkers tegen elkaar gelijk, om verder al hun wedstrijden te winnen, zodat zij volgend jaar allebei de eerste klasse onveilig gaan maken. Met de vorm waarin BSG momenteel verkeert, heeft het ook niks in de eerste klasse te zoeken. Het is tijd voor vakantie, tijd om de koppies leeg te maken, zodat er volgend seizoen weer een gooi naar het kampioenschap kan worden gedaan.
Eltsenien is in prutser op syn eigen wize
Terug naar de wedstrijd tegen Schaakwoude. BSG kon nog op het podium eindigen als er gewonnen zou worden en Max Euwe niet van nummer 2 LOS zou winnen. Kansen om ruim te winnen kreeg BSG ook, maar helaas ontbeerde BSG toch een beetje de rust voor de kool. De eerste BSG ‘er die zijn vizier niet helemaal op scherp had, was Ton. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat hij na de opening toch wel behoorlijk in de problemen was, maar nadat tegenstander Sven Broersma de witveldige lopers had geruild, kwam zijn tegenspel op de damevleugel van de grond en had hij groot voordeel kunnen behalen. In plaats daarvan draaide hij twee zetten om en besloot hij maar zetten te herhalen.
Aan het zevende bord leek Timon met zwart een gemakkelijke middag tegemoet te gaan. Zijn stukken vonden allemaal mooie velden, waarna tegenstander Henk Broersma in arren moede maar een pion offerde voor een halfopen g-lijn. Heel veel had hij er niet aan, omdat Timon gewoon zijn pion naar g6 opspeelde. Die pionzet verzwakte wel wat zwarte velden rondom zijn koning en dat werd hem meteen fataal toen hij dacht wits dame met zijn loper aan te vallen. Het ding werd meteen van het bord geramd, waarna Timon wel door de vloer had willen zakken. Vanwege een matdreiging kon hij niet terugslaan, dus moest hij met een stuk minder door het leven. Niet veel later moest hij de witte vlag uithangen.
Nei rein komt sinneskyn
BSG kwam weer op gelijke hoogte door een strakke overwinning van Henk. Tegenstander Ronald van der Veen gaf een vreemd schaakje in de opening waar hij wit alleen maar mee hielp. Henk opende gauw het centrum, waarna het hek van de dam was en de zwarte monarch ten prooi viel aan een spervuur van torens en lopers. Zo eindigde Henks seizoen als het begonnen was en stonden de teams weer op gelijke hoogte.
Rein zette BSG vervolgens zelfs op voorsprong nadat hij lange tijd heel gedrukt stond tegen Mathijs Visser. Net op het moment dat hij onder de druk uit leek te komen, gaf hij een stuk weg. De witspeler zag het niet en wikkelde in plaats daarvan doodleuk naar een totaal verloren pionneneindspel af.
It kin in master misse, mar in broddeler gauwer
Heel lang kon BSG niet van de voorsprong genieten. Aan het kopbord probeerde Ewoud Gert Jan Rauw met een beetje een vaag kwaliteitsoffer te verschalken. Het pakte goed uit omdat de witspeler met zijn paard de verkeerde kant opging. Helaas miste Ewoud eerst een niet hele moeilijke materiaalwinst en gaf hij even later zelf een stuk weg, waardoor hij met lege handen naar huis ging. Tevens verloor hij op de valreep zijn fraaie 100%-score met zwart.
Door Ewouds nederlaag lag de strijd om de topscorerstitel bij BSG 1 weer volledig open. Dat Judit zou winnen, daar was iedereen al gauw van overtuigd. Bij mijzelf ging het heel wat minder soepel tegen Bart Lemstra, die een door mij onmogelijk geachte doorbraak speelde. Het bleek allemaal te kunnen, waardoor mijn stukken dom kwamen te staan. Gelukkig voor mij speelde hij niet heel doortastend verder en kwam ik binnen een paar zetten ineens veel beter te staan. In de tijdnoodfase werd het nog wel rommelig, maar uiteindelijk kon ik met mat afronden.
Vervolgens bracht Judit de matchpunten binnen met een strakke overwinning op Jan Sybren Zagema. De zwartspeler dacht wits initiatief op de koningsvleugel te stoppen door …f5 te spelen, maar kwam daardoor zo passief te staan dat hij alleen maar af kon wachten. Nadat Judit zwarts tegenspel op de damevleugel gestopt had door een pion te snoepen, maakte ze het karwei op de koningsvleugel af, zodat ze ook op de fraaie score van 6½ uit 9 eindigde.
Dat Mark vervolgens verloor van Sipke de Hoop na met een dam van een stelling uit de opening te zijn gekomen, was een domper voor hem, maar maakte voor het team gelukkig niet meer uit. De eindstand werd zodoende op 4½-3½ bepaald, waardoor Schaakwoude met een enigszins opgeheven hoofd afscheid kan nemen van de tweede klasse. Tot over twee seizoenen!
BSG (2159) – Schaakwoude (1994) 4½-3½
1. Ewoud de Groote (2252) – Gert Jan Rauw (2120) 0-1
2. Jesper de Groote (2197) – Bart Lemstra (2061) 1-0
3. Ton van der Heijden (2221) – Sven Broersma (2090) ½-½
4. Henk van der Poel (2226) – Ronald van der Veen (1959) 1-0
5. Rein Brouwer (2135) – Mathijs Visser (1957) 1-0
6. Judit Clopés Llahi (2162) – Jan Sybren Zagema (1906) 1-0
7. Timon Brouwer (1965) – Henk Broersma (1920) 0-1
8. Mark Grondsma (2115) – Sipke de Hoop (1938) 0-1
It libben jout net allinnich rys mei rezinen, mar ek wolris grôt mei krôde
Na de wedstrijd gingen de telefoons aan en werd meteen op Netstand gekeken of we niet toch op het podium waren geëindigd. Helaas… Max Euwe had met ruimere cijfers van LOS gewonnen dan wij van Schaakwoude en was dus derde gebleven. Het enige team in het Denksportcentrum dat echt blij was met hun resultaat, was het tweede van BSG, dat het tweede van Almere eveneens met het kleinst mogelijke verschil had verslagen en als vijfde eindigde.
