Iedere vrijdagavond komen wij met veel vrienden samen in onze Spaanse kroeg in Montserrat bij Valencia. Met ongeveer 30 man bespreken we daar de wereldpolitiek. Maar niet alleen dat ook verbouwplannen, belastingen, buitenlandse kentekenplaten op Spaanse zetten, zwembadperikelen, leuke restaurants en te maken tripjes komen daar aan de orde.
Door Rob Disselhoff
We spreken Engels, Frans, Portugees, Iers, Nederlands, Spaans en Vlaams, samengebracht in een soort Europees Esperanto. We maken geen notulen, iedereen moet vrij zijn om te zeggen wat hij of zij wil. Tegenwoordig hebben we vier gereserveerde tafels speciaal voor ons. We proberen de omzet in “goede banen” te leiden.
De kroeg heet eigenlijk El Que Faltava, betekent zoiets als dat wat er vroeger niet was. En dat kan je wel zeggen. Doordeweeks zitten de locals er maar de vrijdagavond is van ons. We hebben al een poging gedaan de naam El Que Faltava te veranderen in Chez Gaby of Club Gaby, genoemd naar de eigenaar. Hij denkt hierover na. Hij kwam zelf met Club Esperanto maar dat vonden wij niet zo leuk.
De puinhoop in de regio Valencia na DANA is nog steeds groot. Veel bergen met puin en overal nog zichtbare verwoestingen. De snelwegen en bruggen zijn nog maar deels vernieuwd. Overal nog grote plassen water en ingestorte muren. De stad Valencia heeft merkwaardig genoeg maar weinig schade opgelopen. Het is vooral de regio buiten Valencia. Slecht beleid, te weinig geld en mensen en onduidelijke prioriteiten helpen daar niet bij.
18 mei vertrekken we weer. Ik zie er naar uit maar mis BSG erg. Het is een beetje als Slauerhoff: als ik in A ben wil ik in B zijn en als ik in B ben wil ik in A zijn. De cruciale wedstrijd tegen En Passant moet ik helaas missen, maar Timon heeft mij verzekerd dat hij alles uit de kast haalt om ons kampioen van de SOS/SGS te maken. Dus alle BSG-bobo’s worden ingezet. Ik heb er alle vertrouwen in.
Saludos,
Rob Disselhoff
