Na het verlies in ronde 1 wachtte nu Zeist, een team dat flink klop kreeg de eerste ronde en op papier ook een degradatiekandidaat lijkt. Maar goed, ons tweede is niet zo stabiel, ook niet qua gezondheid. Theo moest last minute verstek laten gaan (beterschap!), maar omdat we met 9 man zijn, kon ik van non-playing naar playing captain overstappen.
Door Paul Tuijp
En laat ik mijn eigen belevenissen dan maar meteen benoemen, dan hebben we het ergste gehad. Op bord 8, had ik het niet zo moeilijk moeten hebben, maar ik kreeg een offer om mijn oren, waarna ik altijd achter de feiten aanliep. Hulde voor de tegenstandster die het offer vond en daarna onberispelijk tot groot voordeel uitbouwde. En gelukkig was dat dan ook meteen de enige nederlaag voor ons team. Je offert je soms maar op…
Er waren relatief snelle remises bij Ruben P., Herman en Frans. Niet zonder slag of stoot, maar ook niet met veel spektakel. Bij Peter liep het eigenlijk best goed en we kwamen tot de conclusie, dat een remise voor het teamresultaat goed zou zijn. Bij zijn debuut voor het tweede wil je natuurlijk geen ongelukken maken.
En het leek ook een goede keuze, omdat Ruben H. inmiddels een stuk tegen een pion had gewonnen en Rob zijn tegenstander in het middenspel onder de voet liep.
Ruben H. had inmiddels de vis op het droge en zoals vorig seizoen ook zo vaak, zat onze nestor nog te zweten. Onderweg was Tom een pionnetje kwijt geraakt, maar deze had hij in de tijdnood van zijn tegenstander weer buitgemaakt. Een remise lag voor de hand, maar daar had Zeist niets aan, dus er moest tot het bittere eind gestreden worden! Helemaal duidelijk was het allemaal niet, maar Tom sloeg zich dapper door alle moeilijkheden heen en om kwart over 6 was de remise een feit! Zo kon het team en de teamleider in het bijzonder, toch nog rustig adem halen.
Op 1 november wacht ons het sterke Wageningen. Uit nog wel. Zij hebben na twee wedstrijden al 14½ bordpunt, dus we zijn gewaarschuwd!
Persoonlijke uitslagen
Zeist (1869) – BSG 2 (1939) 3½-4½
1. Arend van Oosten (2070) – Frans Borm (2066) ½-½
2. Willem-Jan Veltman (1911) – Herman van Engen (1989) ½-½
3. Wijnand Engelkes (1887) – Ruben Hilhorst (1954) 0–1
4. Gerard Hamers (1866) – Ruben Piël (1888) ½-½
5. Roel Zuidema (1861) – Rob Disselhoff (1900) 0–1
6. Alexander Kirilov (1800) – Peter Bommel (1891) ½-½
7. Jorn Brouwer (1847) – Tom de Ruiter (1957) ½-½
8. Wendela Oskam (1706) – Paul Tuijp (1866) 1-0
